ويژه نامه ولادت امام جواد و حضرت علي اصغر (ع)

ویژه نامه ولادت امام جواد(ع) و حضرت علي اصغر(ع)

 

* برای ملاحظه اشعار ولادت امام جواد (ع) اینجا کلیک کنید .

 

* براي ملاحظه سرود هاي ولادت امام جواد (ع) اينجا كليك كنيد .

 

* برای ملاحظه اشعار ولادت حضرت علي اصغر (ع) اینجا کلیک کنید .

* براي ملاحظه سرود هاي ولادت حضرت علي اصغر (ع) اينجا كليك كنيد .

التماس دعا

سرود ميلاد امام جواد(ع) - سيدمحسن حسيني

سرود ولادت امام جواد (ع)

بوي عطر خدا آمد امشب

دلبر دلبر ما آمد امشب

عيد ابن الرضا آمد امشب

سيدي يا جوادالائمه

شد رضا مست بوي جوادش

مي كند جست و جوي جوادش

بوسه گيرد ز روي جوادش

سيدي يا جوادالائمه

حوريان گرم در گفتگويش

بوسه مادر بگيرد ز رويش

مي كشد شانه بر تار مويش

سيدي يا جوادالائمه

من كه خود آشناي جوادم

تا ابد خاك پاي جوادم

من گدايم گداي جوادم

سيدي يا جوادالائمه

اي جوان من كه پير تو هستم

من اسيرم اسير تو هستم

تو جواد ، فقير تو هستم

سيدي يا جوادالائمه

اي كه عشقت بود در سرشتم

آبرو داده بر روي زشتم

كاظمين تو باشد بهشتم

سيدي يا جوادالائمه

سيد محسن حسيني

دريافت سبك

سرود ولادت حضرت علي اصغر (ع) - سيد محسن حسيني

سرود ولادت حضرت علي اصغر(ع)


اين كه بر روي دست رباب  است


اين همه بود و هست رباب است


اين همان طفل مست رباب است


لائي لائي علي جان علي جان


هركه شده مست بويش


ماه گردون خجل شد زرويش


شد پدر محو زير گلويشلائي لائي علي جان علي جان

آسمانها و ماه و ستاره


مي كند دلبـرم را نظاره


كعبه مـــا بـود گاهواره


لائي لائي علي جان علي جان

ماه روي تو روي حسين است

عطر بوي تو بوي حسين است

تار موي تو موي حسين است

لائي لائي علي جان علي جان

من به قربان اشك غم تو

سينه ام پر شد از ماتم تو

من به قربان عمر كم تو

لائي لائي علي جان علي جان

از يك تو يك توشه خواهم علي جان

از تو ره توشه خواهم علي جان

از تو شش گوشه خوام علي جان

لائي لائي علي جان علي جان

سيد محسن حسيني

دريافت سبك

سرود ميلادجوادالائمه (ع) {تهنيت اي شمس هشتم} - حق پرست

سرود ولادت حضرت جوادالائمه(ع)

تهنیت ای شمس هشتم از صفای این ولادت

چشم تو روشن رضا جان جشن میلاد جوادت

فلک دیوانه اش - ملک پروانه اش

سلاطین سائل در کاشانه اش

جواد ابن رضا

ای عزیزم شمس و قدرو آیت الکرسی بخوانید

عیدی خود را همه از حضرت زهرا ستانید

گدای او منم - فدای او منم

غلام ونوکر سرای او منم

جواد ابن رضا

ما که از بدو تولد سر در این در گه نهادیم

اندر این دنیا و عقبا دست به دامان جوادیم

دل ما وا شده - جهان غوغا شده

علی موسی الرضا دگر بابا شده

جواد ابن رضا

از جنان هم با صفا تر باشد آن صحن و سرایش

یک زیارت نامه خواندن زیر آن گلدسته هایش

قیام من تویی - صیام من تویی

به حق حق غم امام من تویی

جواد ابن رضا

يوسف حق پرست (غريب)

دريافت سبك

سرود ميلاد جوادالائمه (ع) - يوسف حق پرست

سرود ولادت امام جواد(ع)
ياحضرت ثامن الحجج چشم تو روشن

دلها همه از نور جوادت شده گلشن

همه آسمانيان شعر ولادت مي خونن

همه بلبلا غزل برا جوادت مي خونن

يامولا يامولا

ما دل به سلاطين جهانيان نداديم

ما سائل سائلان حضرت جواديم

اهل عالم بدونيد اين قمر امام رضاست

معني جود و كرم گل پسر امام رضاست

يامولا يامولا

هركس كه گداي در اين خونه نمي شه

تا مي نخوره كسي كه ديوونه نمي شه

ما كه مي از قدم ساقي كوثر مي زنيم

همه جا دم زولاي آل حيدر مي زنيم

يامولا يامولا

امشب مي خونم ، حاجتم از خدا مي گيرم

از دست امام رضا يه كربلايي مي گيرم

مثل كفتراش تو ايوون طلا پر مي زنم

شب جمعه ها مي رم تو كربلا سر مي زنم

يامولا يامولا

امشب سر خود بر در اين سرا نهاديم

ما تشنه سقاخونه ابالجواديم

هرچه داريم همه لطف و كرم امام رضاست

پايتخت كشور ما حرم امام رضاست
يامولا يامولا

يوسف حق پرست(غريب)

دریافت سبک

شعرولادت امام جواد(ع) وحضرت علي اصغر(ع) {روشن ترازروز است} - لطيفيان

امام جواد(ع)‌ و علی اصغر(ع)-ولادت

 

روشن تر از روز است خیلی بامرامند

وقتی کریمان با گدایان هم کلامند

 

الحق که آقازاده ها یک یک امیرند

الحق که نوکرزاده ها یک یک غلامند

 

در فقرِ محضِ خود غنیِّ محض هستم

وقتی گدای این درم، مردم گدامند

 

عین عدم هستیم و با آنان وجودیم

پس ما همان هاییم که آن ها بنامند

 

سنّ زیاد و سنّ کم، فرقی ندارد

این خانواده از طفولیت امامند

 

چیزی ندارم جز «سلام الله علیهم»

فرزندهای فاطمه با احترامند

 

هر صبح خورشیدند و در هر شام ماهند

این چهارده تا روشنی صبح و شامند

 

این چهارده آیینه از بس که شبیه اند

وقتی ببینی شان نمی دانی کدامند

×××

و الله این پروانگی ما می ارزد

هر چند خاکستر شدیم اما می ارزد

 

معشوق عالم می شود یک روز، عاشق

مجنون ما اندازه لیلا می ارزد

 

قلاده ما را همین گوشه ببندید

سگ هم کنار خانه این ها می ارزد

 

سر می نهم بر پای تو قیمت بگیرم

هر جا نمی ارزد سرم این جا می ارزد

 

یک جان ناقابل به پایت ذبح کردیم

حالا که شد مال تو از حالا می ارزد

 

این گریه ها را آیه تطهیر گفتند

یک قطرهٔ آن بیش از دریا می ارزد

 

با کاظمین تو بهشتی دارم این جا

پس زندگی در عالمِ دنیا می ارزد

 

پس ارزش گهواره ات کعبه است حتماً

وقتی عصای حضرت موسی می ارزد!

 

دستی بکش بینا کنی این چشم ها را

با معجزات تو چه نابینا می ارزد!

 

کافی ست ما را این که بابای تو خندید

لبخند بابای تو یک دنیا می ارزد

×××

آن که «کم»ش را نیمه شب آورد، دادت

دارد زیادش می کند لطف زیادت

 

آقا منم... آن رختْ پاره... پا برهنه...

آن شب –شب جمعه- مرا که هست یادت!

 

تو کیستی؟ تو از کریمان بلادم

من کیستم؟ من از گدایان بلادت

 

من از در این خانه ات جایی نرفتم

پس رو مگردان از گدای خانه زادت

 

آن که مرا حالا مُرید تو نوشته

حتماً تو را هم می نویسد «یا مراد»ت

 

تو جان مایی، پس بگیر این حق خود را

نفرین بر آن که جان گرفتی جان ندادت

 

تو هر کجا پا می نهی هر صبح خورشید

عرض ارادت می کند بر بامدادت

 

بابای تو با دیدن تو گریه می کرد

با گریه لطف دیگری دارد عبادت

 

آباء و اجدادت همه یک یک جوادند

پس می نویسیمت جواد بن الجوادت

×××

بر روی پایت می گذارد کعبه سر هم

جبریل حتی می گذارد بال و پر هم

 

به خاک پایت احتیاجی نیست اصلاً

وقتی دوا می سازم از این خاک در هم

 

تو کعبه ای! آن کعبه ای که در طوافت

بال و پر ما سوخته حتی جگر هم

 

با آبروی تو تهجّد آبرو یافت

فیض از مناجات تو می گیرد سحر هم

 

با این جمالی که تو را دادند، باید...

بین خریداران تو باشد پدر هم

 

نام مرا هم بین این عشاق بنویس

بگذار تا جا خوش کند این یک نفر هم

 

ای جان به قربان تو و دورِ شلوغت

یوسف شدن بازار دارد، دردسر هم

 

در کوچه جانِ ما نقابت را بیانداز!

این گونه چشمت می زنند این ها، نظر هم

 

هستند یک یک شیرها دنبال دامت

چشمان آهوی خراسانِ پدر هم

 

فهم من از لطف جوادی تو این است:

که آن چه را گفتیم دادی، بیشتر هم

 

ما را ببر تا کاظمین این بار با هم

ما را بخر در کاظمین این بار درهم

×××

جز عجز، سائل چاره ای دیگر ندارد

وقتی کریمیِ‌ خدا آخر ندارد

 

ما را برای در زدن معطل نکردند

اصلاً ‌بیوت این کریمان در ندارد

 

این خانواده کودکش ذاتاً بزرگ است

نام علی که اصغر و اکبر ندارد

 

طفل رباب ست و ولیکن عادتش بود

از شانهٔ عمه سرش را بر ندارد

 

بین مقامات رباب این شان کافی ست

که هیچ کس جز او علی اصغر ندارد

*

وقتی که آمد لشگر کوفه به هم ریخت

میدان علمداری ازین بهتر ندارد

 

وقتی که آمد لشگر از دور پدر رفت

آخر گمان کردند که لشگر ندارد

 

طفل است و بابای بلاتکلیف مانده

حیرانی است و کودکی که سر ندارد

*

گیرم که از فردا دوباره آب وا شد

چه فایده، شش ماهه که دیگر ندارد

علی اکبر لطیفیان

شعرميلاد حضرت جوادالائمه (ع) و علي اصغر(ع) {هركه سرخدمت نگار} - لطيفيان

شعر ميلاد حضرت جوادالائمه (ع) و حضرت علي اصغر(ع)

هر که سر خدمت نگار ندارد
هر چه که هم باشد اعتبار ندارد
بحث سر ديدن کريمي يار است
ور نه گدا بودن افتخار ندارد
وقت کرم دست تو به دست گدا خورد
بهتر از اين لطف روزگار ندارد
شانه بزن بيشتر به زلف کمندت
اين دل ما ترس تار و مار ندارد
صبح قيامت اگر تو دلبر مايي
هيچ کسي با بهشت کار ندارد
تا که خدا هست شاه و گدا هست
شاه اگر يار ماست روزي ما هست

لطف تو باشد اگر، حساب کدام است؟!
مهر تو باشد اگر، عذاب کدام است؟!
علت خلقت تويي در عشق و گر نه
جبر کدام است و انتخاب کدام است؟!
چله اي بايد گرفت تا که بفهميم
سرکه کدام است يا شراب کدام است؟!
اين پدر پير تو چگونه بخوابد
پهلوي گهواره ي تو، خواب کدام است؟!
روي تو و روي او... چگونه بفهميم
در وسط اين دو، آفتاب کدام است؟!
هيچ کسي مثل تو وجود ندارد
مثل تو و سفره ي تو جود ندارد

باز بينداز سمت ما نظرت را
نوکر دربار کن غلام درت را
جاي تو عرش است و خاک قابل تو نيست
اين طرفي کرده اي چرا گذرت را؟!
بعد چهل سال گريه کردن و هجران
اين همه خوشحال کرده اي پدرت را!
بعد چهل سال، عاقبت شده وقتش
تا بگذارد به روي سينه سرت را
واي اگر وا شود ز چهره نقابت
پر کني از کشته کشته دور و برت را
شهر پر است از حسود، حرز بينداز
يا که عوض کن مسير رهگذرت را
در همه مولودهاي قوم پيمبر
هيچ کسي نيست از تو با برکت تر

لطف تو را از ازل زياد نوشتند
آينه ات را خدا نژاد نوشتند
خاک سر راه تو بهانه ي خلق است
خاک مرا از همين بلاد نوشتند
ايل و تبار مرا مريد نوشتند
ايل و تبار تو را مُراد نوشتند
هر چه خدا جود داشت داد به دستت
نام تو را اين چنين، جواد نوشتند
یا کرم و یا جواد عبد تو هستم
حضرت باب الجواد عبد تو هستم

هفت زمين در خور کبوتر تو نيست
غير بلنداي عرش بستر تو نيست
وقت نماز شبت تجلي الله
هیچ کسي جز تو در برابر تو نيست
خواست پدر بوسه اش براي تو باشد
خوب شد اين که کسي برادر تو نيست
گر چه علي اکبرِ امامِ رضايي
زخم ولي بر ضريح پيکر تو نيست
اين شب جمعه بده جواب همه را
آب مگر مهريه ي مادر تو نيست
از چه علي اصغر از فرات ننوشيد
از چه از آن مايه ي حيات ننوشيد

علی اکبر لطیفیان

شعرميلادحضرت علي اصغر(ع) - خراساني

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

خواندیم ولی نوشته می شد

خیرالعملی نوشته می شد

هر جا غزلی نوشته می شد

در شأن علی نوشته می شد

به چه پسری حسین دارد

جز نام علی نمی گذارد

ای دلخوشی جناب ارباب

تکرار ابوتراب ارباب

ارباب میان قاب ارباب

شیرین عسل رباب ارباب

تنها نه تحول آفریدی

لبخند زدی گل آفریدی

نور به نظر رسـیده تبریک

در شهر خبر رسیده تبریک

یک یار دگر رسیده تبریک

سرباز پدر رسیده تبریک

آیینه ای از نگاه باباست

او یک تنه خود سپاه باباست

صابرخراساني

شعرميلادحضرت علي اصغر(ع) - سيدمجتبي شجاع

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

آن کس که به خاک درت افتاده منم

آن کس به محبت تو دلداده منم

دیگر چه سعادتی از این بالاتر

شه زاده شمایی و گدا زاده منم

***

هستم همه شب یاد تو ای شه زاده

محتاج به امداد تو ای شه زاده

ای کاش که امر فرج امضا بشود

از برکت میلاد تو ای شه زاده

***

روشن شب تار می شود از امشب

غم پا به فرار می شود می شود از امشب

فصل دل عشاق علیِّ اصغر

شش ماه بهار می شود از امشب

***

شنیدم یا علی اعجاز کردی

شیندم تا خدا پرواز کردی

شیندم با همان دستان کوچک

"گره های بزرگی باز کردی"1

***

هنوزم که هنوزِ بی قرارِ

هنوزم هر دو چشمش اشکبارِ

به امیدی که برگردی علی جان

هنوزم مادرت چشم انتظارِ

××× 

1-یوسف رحیمی

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) - حسن كردي

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

طلوع چشم تو را آفتاب باور كرد

هوای آمدنت چشم را كبوتر كرد

ستاره هم به نوایی رسید از نورت

حضور سبز تو حال زمانه بهتر كرد

كنار خانۀ آقا فرشته باران است

چه، خنده هات زمین را فرشته پرور كرد

به چشم های تو سوگند، ای علی چهره

خدا به خلقت چشمت دوباره محشر كرد

هزار مرتبه شكر است بر لبم، هر روز

كه حق شفاعت ما را به تو مقدر كرد

تو هم طراز دو دست رشید عباسی

و فاطمه به شما یك حساب دیگر كرد

خدا كه خواست مرا هم كسی ببیند، پس

مرا همیشه گدای علیِ اصغر كرد

سرودن از تو توانی عظیم می خواهد

عنایت از كلماتی كریم می خواهد

تو انتخاب خدایی برای فرداها

ضمانت تو امید حسینیِ ماها

اگر چه كودكی اما بزرگ دنیایی

ندیده اند شبیه تو چشم دنیاها

چه معجزی ست به چشمان فاطمی ات كه

مسیح چشم تو جان می دهد به عیسی ها

من از قبیلۀ دردم، غلام زاده ی تان

تو از قبیلۀ عشقی ز نسل آقاها

چه آهوانه مرا تا جنون كشاندی و

نوشته ایم یكی از تمام لیلاها

هنوز زمزمۀ مادرم به گوشم هست

كه می سرود شما را به جای لالاها

قسم به لحظۀ بالا نشینی ات تا عرش

مرا ببر به حریمت در اوج بالاها

ببر به سمت جنونم به عشق محرم كن

تمام سال مرا هفتم محرًم كن

طنین خندۀ تو تا به آسمان پیچید

دل حسین به هر خندۀ تو می لرزید

بدون هیچ معطل شدن به دست پدر

دوباره اسم شما هم فقط علی گردید

نشسته اند كنارت ذخیره های زمین

شده تجمع ماه و ستاره و خورشید

فقط نشانِ بزرگیِ خانوادۀ توست

كه پیر و كودكتان این چنین كرم دارید

چه كرده درس نگاهت كه این چنین گشتند

مرید و شیفتۀ تو مراجع تقلید

درست مثل دو دست گره گشای عمو

خدا به دست تو باب الحوائجی بخشید

در آرزوی علمداری ات كنار عمو

چه خواب ها كه برایت رباب خواهد دید

عزیز من پسرم پا به راه خواهی شد

تو هم برای خودت یك سپاه خواهی شد

حماسه ی تو هنوز از زبان نیفتاده

توسلِ به تو از چشممان نیفتاده

تو قصۀ شبِ مادر بزرگ هایی كه

كرامت نفست از بیان نیفتاده

شعاع دلبری ات شاهزاده بی حد بود

كه اسمت از دهن آسمان نیفتاده

عروج سرخ تو محكم نمود راه غدیر

چرا كه نام علی از اذان نیفتاده

نیامده به سفر می روی مراقب باش

كه چشم شور پیِ كاروان نیفتاده

خدا كند كه دروغ است این كه می گویند :

چه بارها كه سرت از سنان نیفتاده

دوباره شاعر دل خسته می نویسد این

دو مصرعی كه هنوز از دهان نیفتاده:

چه قدر زیر گلویت سفید و جذاب است

به قب قبت اثر بوسه های ارباب است

حسن كردي

شعرميلاد علي اصغر(ع) - توحيد شالچيان

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

کهکشان داشت شوق شیدایی

چه شبی شد شبی تماشایی

بوی کوثر گرفت ساغر و گشت

حالت مستی ام طهورایی

از بهشت خدا طلوع نمود

یک افق ماهتاب زهرایی

عرش گهواره را تکان می داد

جبرئیل است گرم لالایی

سر هر مأذنه اذان می داد

علی اکبر به لحن طاهایی

کام با تربت از پسر برداشت

پدری با دو چشم دریایی

و همین که نگاش کرده حسین

کربلایی صداش کرده حسین

چشم او آمده که ناز کند

نزد چشم پدر نماز کند

آمد از کارهای بسته ی ما

که گره های کور باز کند

دست های گره گشایش را

گر سوی آسمان دراز کند

آن قدر بخشد از خزانه ی غیب

خلق را تا که بی نیاز کند

آمده راز سر به مهری را

بیش از پیش غرق راز کند

سوره ی عشق را طنین انداز

از دل پرده ی حجاز کند

شد (فدیناه) شأن والایش

جلوه ای کوچک از تجلایش

هم نفس با نسیم خوش خبری

در مبارک دقایقی سحری

مژدگانی بده رباب، شدی

صاحب ماه طلعت دگری

فخر کن عاشقانه بر مریم

که نزادست این چنین پسری

(وان یکادی) بخوان که یک وقتی

نزند چشم بد بر او نظری

بار خود را ببند چندی بعد

پا به پای حسین همسفری

پا به پا در مسیر کرب و بلا

باید این نازدانه را ببری

غم مخور گر دل تو بی تاب است

مشک این قافله پر از آب است

توجيد شالچيان ناظر

شعرميلادت امام جواد(ع) - حوتي

امام جواد(ع)-ولادت

هر کس در این دیار به جایی رسیده است

از نعمت شریف گدایی رسیده است

چشمم به چشم یار فتاد و جوان شدم

ققنوس عشق قله ی هفت آسمان شدم

در چشم های یار، خدا دیده می شود

الله می کشیم، شما دیده می شود

از بس که جود می کنی و ذره پروری

اثبات شد ز مادرمان مهربان تری

ما در مسیر چشم شما صف کشیده ایم

تا بلکه لطف کرده کریمانه بگذری

از هر دری که در زدم از جود پر شدم

مانده هنوز فرصت درهای دیگری

***

ای مبتدا بِهِ همه ی هست و بودها

ای منتها الیه تمام صعودها

هستی گرفته رنگ و لعابی ز لعل تو

تصویر اشک توست زلالیِ رودها

با نبض پلک هات هم آهنگ می شود

آواز بلبلان به فراز و فرودها

وقتی نسیم می وزد از لطف دلبریت

سرمست می شوند ز عطر تو عودها

در هر پگاه و ظهر و غروب و سحرگهی

سمت شماست میل رکوع و سجودها

حرفی بزن کلام تو از شهد خوشتر است

ما تشنه ایم، تشنه ی گفت و شنودها

×××

چشمی مسیر راه تماشا گرفته است

قنداقه ای قرار رضا را گرفته است

پنجاه سالِ منتظر و ... اضطراب را

وقتش رسیده پس بزند این نقاب را

هر کس در این طریق به جایی رسیده است

آری؛ قسم به یُمن گدایی رسیده است

ای دست جود و لطف و عطای خدا جواد

دست مرا بگیر رضای خدا جواد

افتاده کارم از کرم دوست با جواد

ختم به خیر می شوم از ختم "یا جواد"

ياسرحوتي

شعرميلادامام جواد(ع) {باحضورت ستاره هاگفتند} -برقعي

امام جواد(ع)-ولادت

با حضورت ستاره ها گفتند

نور در خانه ی امام رضاست

کهکشان ها شبیه تسبیحی

دستِ دُردانه ی امام رضاست

 

مثل باران همیشه دستانت

رزق و روزی برای مردم داشت

برکت در مدینه بود از بس

چهره ات رنگ و بوی گندم داشت

 

زیر پایت همیشه جاری بود

موج در موج دشتی از دریا

به خدا با خداتر از موسی

بی عصا می گذشتی از دریا

 

با خداوند هم کلام شدی

علت بُهت خاص و عام شدی

"کودکی هایتان بزرگی بود"

در همان کودکی امام شدی

رزق و روزی شعر دست شماست

تا نفس هست زیر دِیْن توایم

تا جهان هست و تا نفس باقی است

ما فقط محو کاظمین توایم

 

من به لطف نگاهت ای باران

سوی مشهد زیاد می آیم

دست بر روی سینه هر بار از

سمت باب الجواد می آیم

سيدحميدرضابرقعي

شعرولادت امام جواد(ع) {السلام اي امير} - محمودژوليده

امام جواد(ع)-ولادت

السلام ای امیر مُلک قضا   

السلام علیک یابن رضا

السلام ای نماد سرّ الله   

السلام ای رُخت ضیاء الله

ای به معشوق آیة العظمی

وی به مخلوق حجة الکبری

ای مبارک ترین ولیِّ خدا

وی تبارک ترین وصیِّ خدا

ای امام محمدی رفتار

وی تو تکرار حیدر کرار

من به کویت پناه آوردم

التماسِ نگاه آوردم

ای همه اعتقادِ فطرت من

وی همه اعتماد نیّت من

شیعه را نَیِّرُ الفؤادی تو

کوثر دومین، جوادی تو

تو خطا بخش و ما خطا کاریم

سربلندیم تا تو را داریم

اُمّتَت ذَنبُه علی ذَنبِه

"و صبرتَ عَلَی الاذی جنبه"1

تو جواد بن مرتضا هستی

یکی یکدانۀ رضا هستی

اَلرّضی و الزّکی، ابا جعفر

التقی و الوفی بَنِ الحیدر

امتداد عناصر الابرار

یادگار دعائم الاخیار

اشهدُ انّکَ ولیُ الله

الامام عَلی عیالُ الله

بَدرِ طالع، ضیاء ماه منیر

نورِ ساطع، به آستان کبیر

این تویی نور مشرق و مغرب

حَبّذا طیّبٌ مِنَ الطّیب

رکن ایمان و معنی قرآن

عَلَم دین، حقیقت عرفان

حضرت واجب الاطاعه تویی

به خدا خالص العباده تویی

 "عَجِزَ الواصِفون عن صِفَتِک"

"ما عرفناک حقَ معرفتک"

اشهد اَنَک اَقَمتَ صَلوه

اشهد انّک اتَیتَ زکوه

ای خدا را ولی به هر دو جهان

نَهیت از منکر آشکار و نهان

همه عمرت مجاهدت کردی

حقِ دین را به جای آوردی

مِثل ابنُ الرضا به داور کیست؟

چون جواد الائمه کوثر کیست؟

چه بیان تبارکی داری!

چه لبان مبارکی داری!

چون تلاوت کنی کتاب رسول

پرده برداری از حجابِ عقول

ای دَمَت سوره های قرآنی

نَفَست آیه های رحمانی

در عبادات مثل زهرایی

در مناجات عِدلِ مولایی

در شجاعت به مصطفی بُردی

در اطاعت به مرتضی بُردی

هر زمان که به کف عَلَم گیری

چون علی در حماسه ها شیری

صبر و حلم تو نقل هر دهن است

جود و احسان تو چنان حسن است

خطبه چون بهر خلق می خوانی

مثل جدّت حسین می مانی

ای بنازم تو را اباالهادی

بِینِ سجّاده عین سجادی

در علوم ای مُطهّر و طاهر

تو شکافنده ای چنان باقر

کعبه ای زمزمی صفایی تو

صادقی کاظمی رضایی تو

عَلَم علمی اَت عجب والاست

پرچمت یابن فاطمه! بالاست

ای عجب از مناظرات شما!

اسوۀ ما مبارزات شما !

حکمت از سیرۀ تو ریزان است

سنّت تو به شیعه میزان است

از ولادت کریم و بخشنده

تا شهادت به جُود، زیبنده

این تو هستی که سروری دانی

شیوۀ ذرّه پروری دانی

من ز تو دیدۀ کَرم دارم

مِیلِ مهمانیِ حرم دارم

خِیرِ ما دست تُست می دانم

شیعه پا بستِ تست می دانم

خیرخواه همه تویی آقا!

یوسف فاطمه تویی آقا!

همنشین با شما که می گردم...

از تو گیرد شفا همه دردم

تا که با تو قرابتی دارم

چه صفا و اُخوّتی دارم

با تو اعمال بندگان زیباست

با تو رفتار شیعیان شیواست

با تو صبحی سپید می جویم

وز نگاهت امید می جویم

سعی دارم تو را به رفتارم

بازیابم، به صدق گفتارم

افتخار تو بندگیِ خداست

زندگیِ تو زندگیِ خداست

ای به قربان قدّ رعنایت

قَسَمت می دهم به بابایت

شیعه را جان مادرت دریاب

رهبرم را به کشورت دریاب

ای ز نورت بصیرتم روشن!

فتنه و انحراف را دشمن!

باز دست دعا شبی بردار

از میان مکر سامری بردار

از تو موسی به آن یَدِ بیضاست

وز تو فرعون غرق در دریاست

چاره ای بهر سحر و جادو کن

دست کفر و نفاق را رو کن

روز روز بصیرت افزایی ست

با فرج کربلا تماشایی ست

تو دعا کن که یار باز آید

صبح فجر و فرج فراز آید

××× 

1-در برابر گناه و آزار و اذیت امّتت صبر کردی

محمودژوليده

سرود ولادت امام جواد علیه السلام و حضرت علی اصغر علیه السلام

سرود ولادت امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر(ع)

مدینه غرق صفا شد رجب به حال دعا شد

هر چی می خوای از خدا بخواه

که آقامون امشب بابا شد

گدای جوادم ، دست خالی نمی رم

از دستای آقا حاجتم رو می گیرم

یا جواد ابن الرضا ای گل زهرا

دل دیونه وای به حالت       کی میرسه آخر به دادت

یا امام رضا یک نظر کن

به خاطر سید جوادت

حسای منو از ، روسیاها جدا کن

به حرمت زهرا حاجتم رو روا کن

یا جواد ابن الرضا ای گل زهرا

تو شب آرزوهای منی       تو دین منی دنیای من

روتو اگه بر گردونی ازم

دوباره می گم اقای منی

بخواهی نخواهی من به پای تو گیرم

می شه یا نمی شه من براتو بمیرم

یا جواد ابن الرضا ای گل زهرا

 

*********

 

بندهای حضرت علی اصغر(ع)

تو خونۀ ارباب غوغا شده      یه علی دیگه پیدا شده

نیومده از راه این گل پسر

ضربان قلب بابا شده

یه ضریح کوچیک کنج سینه می سازم

به علی اصغر باز دلم رو می بازم

یا علی اصغر مدد یا علی اصغر

مدینه یه دنیای نور شده        دل همه پر از سرور شده

بیش از همه تو خونه این علی

با عمو ابالفضلش جور شده

می گه علی اکبر - راه غم رو می بنده

رو دستای زینب با رقیه می خنده

یا علی اصغر مدد یا علی اصغر

مجید احدزاده

دریافت سبک

شور ميلاد حضرت امام جواد و حضرت علي اصغر (ع) - احدزاده

شور ميلاد امام جواد (ع) و  حضرت علي اصغر(ع)

شب تولد عشق - شب سروره - تو عالمينه

يه دلم مدينه است - يه دلم تو شهر - كاظمينه

همه غصه به سر شد

شب تاريكي سحر شد

خبر اومده ز بالا

كه امام رضا پدر شد

********

عمريه كه دلم - تو ميخونه ي - باب المراده

دار و ندار من - ز يمن وجود - امام جوادههمه غصه به سر شد

شب تاريكي سحر شد

خبر اومده ز بالا

كه امام رضا پدر شد

********

گره خورده دلم - تو همه عمر - با علي اصغر

مي شينه رو لبام - ذكر قشنگ - يا علي اصغر

دل من گم شده بود و

علي اصغرم صدا كرد

با همون دستاي كوچيك

گره هاي منو وا كرد

مجيد احدزاده

دريافت سبك

سرود ولادت امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر(ع)

سرود ولادت امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر(ع)

باز بوی زهرا پیچیده میلاد نوره

کوثر دوم رسیده میلاد نوره

وقت دعا شد - گل باخنده وا شد

مژده که روشن - میلاد رضا شد

*****

یا امام رضا مبارک قدم نورسیده ت

جای ما یه بوسه بردار از رخ نور دیده ت

شب حاجت و مراده - دل زهرا شاده شاده

شب میلاد جواده

*******

اینکه عزیز مصطفاست   باب المراده

گل پسر امام رضاست    باب المراده

این هست باباست     دل سرمست باباست

قرآن کوچک روی دست باباست

************

غصه و غم به سر شده    میلاد نوره

امام رضا پدر شده   میلاد نوره

عالم گداشه - دنیا زیر پاشه

مثل یه قرآن - رو دست باباشه

********

هرکی شد گدای خونش - پادشاه عالمینه

عیدی عاشقا امشب یه برات کاظمینه

بخواهید حاجتاتونو - بگیرید عیدیاتونو

سفر کربلاتونو

***********

می خنده رو دست عموش    طفل ربابه

حسین زده بوسه به روش  طفل ربابه

تو دل جا کرده  - عشقش غوغا کرده

صدها گرده رو با دستش وا کرده

********

آسمون زیر گلوشو - با گریه می بوسه امشب

بیشتر از همه رقیه - با علی مانوسه امشب

گل گلخونۀ مولاست - آغوش زینب کبراست

شبیه محسن زهراست

********

دل رو دوباره پر بدید   اصغر رسیده

به فاطمه خبر بدید   اصغر رسیده

مهتاب می تابه - این درّ نایابه

رودست ارباب - فرزند ربابه

*******

آسمون داره می چرخه  - دور گهواره اصغر

هر چه ادمه تو دنیا - شده بیچاره اصغر

 

مجید احدزاده

(می نویسم که دعایم بکنید

زائر کرب و بلایم بکنید)

دریافت سبک

سرود ولادت امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر(ع)

سرود ولادت امام جواد(ع) و حضرت علی اصغر(ع)

دسته گله روی دستای امام رضا

ستاره بارون شده چشمای امام رضا

دلا از غم آزاده - خونۀ دل آباده

روی لبها فریاده - یاجواد

یا جواد ای گل گل زهرا

نفس نفس می خونم امشب یا جواد

شکفته باز به روی هر لب یا جواد

دلم از غم دل کنده راه غم رو می بنده

یا جواد می گه می خنده یا جواد

یا جواد ای گل گل زهرا

شب شب مسعود میلاد اصغره

روی لب همه فریاد اصغره

علی اکبر خیره به روشه نقش یک گل بوسه به روشه

قنداقه ش رو دست عموشه یا علی

یا علی اضغر علی علی اصغر

بند دلا گره خورده با علی اصغر

نفس نفس بگو امشب یا علی اصغر

ملائک همه بی چاره ش همه سر گردون و آواره ش

می خونن پیش گهواره ش یا علی

یا علی اضغر علی علی اصغر

 

مجید احدزاده

دريافت سبك

سرود ولادت امام جواد و حضرت علي اصغر علیه السلام

سرود ولادت امام جواد و حضرت علي اصغر علیه السلام

شب میلاد امام جواده

امام رضا امشب شاده شاده

کوچه های مدینه پر نوره

فضای سینه ما پر شوره

شب شب شادی شب سروره

یا جواد الائمه یا مولا ( ای گل فاطمه یابن الزهرا)

بالا بیارید دست دعــــــــا رو

قسم بدین همه امام رضا رو

کنار پنجره فولادش

یا توی راهروی گوهرشادش

کربلاتو بگیر از جوادش

یا جواد الائمه یا مولا ( ای گل فاطمه یابن الزهرا)

شش ماهۀ ارباب اومد امشب

خوابیده روی دستای زینب

غصه و غم تو سینه محبوسه

زیر گلوشو حسین می بوسه

خیلی رقیه باهاش مانوسه

یا علی یا علی اصغر مولا

صورت محسن خورشید روشه

عزیز اکبر ، عشق عموشه

تو دل هاشمیون جا داره

یه ضریح تو دل زهرا داره

هیبت حضرت مولا داره

یا علی یا علی اصغر مولا

مجید احدزاده

دريافت سبك

شعر ولادت امام جواد (ع) - مجيد احدزاده

ترکیب بند ولادت امام جواد علیه السلام

در دلم شور دیگری دارم

دهم ماه حال بهتری دارم

اشک،شور،خندۀ بر لب

انقلابی سراسری دارم

تند تند می زند قلبم

نکند مهر دلبری دارم

بیت بیت من پر احساس است

مصرع مصرع نو اوری دارم

بیست و نه سال جوان ترم امشب

آری حس جوان تری دارم

من اگر عاشق هستم و مجنون

همه از مهر مادری دارم

باز شد چشم دشمن کور

سورۀ ناب کوثری دارم

شب میلاد اختر نهم است

باز قصد دلاوری دارم

عهد کردم که با خدا بشوم

سائل درگه رضا(ع) بشوم

درِ این خانه در زدن دارد

بزنید در که وا شدن دارد

هر که هستی بیا که صاحب بیت

به همه چشم حسن ظن دارد

یا جواد الائمه مهر شما

در دل عاشقان وطن دارد

یا من ارجو لکل خیر رضا

جود تو هم گدا شدن دارد

تا شدم عاشق تو فهمیدم

که چه لطف ها خدا به من دارد

روی تو روی احمد و حیدر

نفست بوی پنج تن دارد

مایۀ افتخار بابائی

به تو دلخوش ابوالحسن دارد

یک اشارۀ ز نیمه نگات

قدرت دست بت شکن دارد

با تو شادی اسیر خانۀ ماست

دل کجا دیگر این محن دارد

ای بهشت مراد امام رضا

ای محمد جواد امام رضا

مجید احدزاده

شعرولادت امام جواد(ع) - صمدي شهاب

شعر ولادت امام جواد(ع)

بیا به شهر مدینه نگاه را حس کن
به دل سفر کن و نزدیک راه را حس کن

بیا به روی مسیح آفرین حق بنگر
شمیم یوسف بیرون ز چاه را حس کن

بیا به صفحه اعمال عاشقان امشب
شروع بخشش و ردّ گناه را حس کن

بیا به برکه چشم رضا زشوق امشب
جمال منعکس و روی ماه را حس کن

شکوفه ای علوی بردرخت طوبی بین
بیا حضور ولی عهد شاه را حس کن

مدینه مکّه شد وجلو ه گاه زهرا شد
بخوان ترانه که سلطان عشق بابا شد

رسید آنکه به قرآن عشق کاتب شد
شبیه جدّ خودش مظهر العجائب شد

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
همانکه ماه رخش قبله کواکب شد

چقدر آمدنش بر رضا مبارک بود
که شکر و سجده برای امام واجب شد

به کوری همه بخل طینتان جهان
تمام جود خدا را رسید و صاحب شد

رسید آنکه جواد الائمه  شد نامش
همانکه جود و کرم هست تشنه جامش

جمال بی مثلش جلوه گاه خورشیدی
 زبان پر گهرش آیه های تو حیدی

دلیل بندگی حق ولایت تامش
خدا ستیز بود هرکه کرده تردیدی

به جای پای خدا پا نهد هرآنکس که
کند همیشه از این شاهزاده تقلیدی

بگو بگو به خدا عشق او فزونتر ده
برای ما بپسند آنچه خود پسندیدی

تمام جلوه الله در  رخش پیداست
رواست جای خدا گر ورا پرستیدی

چه کفر باشد وایمان دلم بود آزاد
منم گدای ازل  زاده امام جواد

بهشت عاشق عطر و شمیم گیسویش
کلیم عابد محراب طور ابرویش

ترانه ساز غزل ها صدای زیبایش
قیامت ابدی می کند بپا هویش

ستاره عاشق برق نگاه پر فیضش
بهار ، فصل خزان  بهار مینویش

یگانه ی پدر است و پدر بود عاشق
به چشم های زلال نگاه جادویش

قنوت دست گدایش روا کند حاجت
محّل رفع نیاز پیمبران کویش

زچشمه برکاتش می  ولا عشق است
ز او شنیدن عرض دل گدا عشق است

خمار دیده جام شرابناک توأم
منم که آدم دارو درخت و تاک توأم

همیشه ایمن هرز دعای تو هستم
به جستجوی  نهم  در پی پلاک توأم

منم که حرفه اجدادی ام گدایی توست
به رسم عشق و جنون عبد سینه چاک توأم

منم دخیل بخیلی که با تو می مانم
همیشه زنده ام از عشق چون هلاک توأم

زیادی گلتان هستم وخوشم آقا
که هم سرشت شمایم غبار خاک توأم

توئی ادامه  نسل بلند وپر ثمرت
دلیل خنده رخشنده  لب پدرت

چه خوب آمدی ای امتدا پیغمبر
رسید ارث ولایت به دست  تو آخر

ولید برتر و خوش یمن نسل ثار الله
صدای قلب امامت ، سلاله کوثر

برای اهل دو عالم تو حجت اللهی
برای شاه غریبان توئی  علی اکبر

بیا به جمع شلوغی به امربابایت
که از تو بهره بگیرند مسلم وکافر

عصای پیری بابائی و عصای زمین
بشر توئی و کرامات توست فوق بشر

تمام جلوه چشم انتظاری پدری
نه ، بلکه بهر پدر جان و پاره جگری

سلام حق به شما ای طلوع زیبائی
قشنگی همه ی خواب های رویائی

تو نور اوّل وآخر تو دائما هستی
تو آفتاب ازل ماهتاب شبهائی

به سن ّ وسال تو کاری ندارم ای آقا
به سن ّ کودکی ات هم امام و آقائی

بیا و خانه تکان دل سیاهم باش
کنون که جا به دلم کرده ای عجب جائی

اگر چه پای تو برسنگ خورد و افتادی
ولی تو تا به قیامت همیشه بر پائی

به روی خاک زمین خوردی و شدی مضطر
ز سینه ناله زدی وای مادرم مادر

مجتبی صمدی شهاب

شعرولادت امام جواد(ع) - سهرابي

شعر ولادت امام جواد(ع)

هر که دل بُرد،دلبر ما نیست
هر که نازی فروخت،لیلا نیست

هر که هویی کِشَد مسیحا نیست
هر کسی با تو نیست با ما نیست

دلبر محض، غیر مولا نیست

عاشقان دف به کف ز حیرانی
صف کشیدند بر غزل خوانی

تا فِتد بر که فال قربانی
رحمت حق به قوم نصرانی

نزد آن شیعه کز تو شیدا نیست

مستم از عشق و خُم به دوش تویی
نُهمین بحر باده جوش تویی

پسر سلسله فروش تویی
حق تعالای هر سروش تویی

ورنه جبریل مرد اینها نیست

ای پدر خوانده ی پیاله و خُم
هو تویی ای عزیز یازدهم

ای امیر عمارت مردم
تو به "نحنُ "بناز و من "انتم"

که کتابت به شرح آتانی است

اربعینی به شیشه مِی بوده
کس نداند که تاک کِی بوده

مِهر یا این که تیر و دِی بوده
چون عروس علی ز ری بوده

نیمی از این شراب ایرانی است

شه به بزم جلوس می آید
منکر او عبوس می آید

جان سلطان طوس می آید
یا انیس النفوس می آید

جان دهیدش ، گهِ تماشا نیست

جلوات تو مشرق سحر است
خلوات تو فیض خونجگر است

سکنات تو مو به مو پدر است
حرکات تو حیدری دگر است

لمعات تو کم ز زهرا نیست

ای غروب بهانه را مرات
گریه کم کن بخور ز آب فرات

یافتی چون ز تشنگی تو نجات
به علی اصغر و لبش صلوات

بهتر از این به آب معنا نیست

جگرش را به روی دست گرفت
پسرش را چنان که هست گرفت

گردن نازکش شکست گرفت
بوسه ی تیر تا نشست گرفت

معنی، این غیر داغ مولا نیست

محمد سهرابی

شعرولادت امام جواد(ع) {شادي كل عباداست} - سازگار

شعرولادت امام جواد


شادي كل عباد است عباد است عباد
فتح ابواب مراد است مراد است مراد
شادي و شور، جهاد است جهاد است جهاد
عيد ميلاد جواد است جواد است جواد
مظهر عفو رحيم است رحيم است رحيم
كه كريم ابن كريم است كريم است كريم
حبّذا شمس ولايت قمرت بخشيدند
بصر نوري و نور بصرت بخشيدند
قرص خورشيد به وقت سحرت بخشيدند
خود جوادي و جواد دگرت بخشيدند
گشته از فيض گلت بيت ولايت گلشن
ديده‌ات باد به ديدار محمد روشن
اين پسر مظهر حسن احد دادگر است
اين پسر خلق زمين را و زمان را پدر است
اين پسر همچو پدر بضعة خيرالبشر است
اين پسر از همه خوبان جهان خوب‌تر است
اين  پسر هستِ رضا هستِ رضا هستِ رضاست
همچو قرآنِ محمد به سر دستِ رضاست
اين جواد است كه جود آمده جود از كرمش
خواهد ار جود كند ظرف وجود است كمش
جود آرد همه شب سجده به خاك قدمش
ماه و خورشيد بود گرم طواف حرمش
هر طرف روي كند باز مه محفل ماست
حرمش كعبه جانها به حجاز دل ماست
حامد خالق و دردانة محمود است اين
به جمال ازلي شاهد و مشهود است اين
کنز مخفی ابد را در مقصود است اين
گوهر هشت سپهر كرم و جود است اين
صاحبان كرم و جود جوادش گويند
كعبة اهل دل و باب مرادش گويند
اي به هر لحظه دو صد جان و سرم قربانت
نیست چیزیم که گویم، هنرم قربانت
جان چه قابل كه ز جان خوب‌ترم قربانت
پدرت گفت كه جان پدرم قربانت
تو به تن روح و به سر شور و به دل آرامي
رضوي روي، علي خوي و محمد نامي
كل هستي چو كف دست به پيش نظرت
دو مطيعند و غلامند، قضا و قدرت
هر كجا پاي نهي علم بود پشت سرت
پور اكثم زده زانوي تلمّذ به برت
به خدايي كه تو را داده چنين جاه و مقام
تو ولی نعمت مایی و امام ابن امام
پور هارون ستمگر چو مقام تو شناخت
رنگ از چهره، قرار از دل و هوش از سر باخت
آتشي بود كه در شعلة نور تو گداخت
گوئيا قلب ورا نطق تو از كار انداخت
خبري تازه ز اسرار الهي گفتي
از هوا و مه و ابر و يم و ماهي گفتي
اي وجود تو همه شاهد يكتايي تو
قلم صنع كند فخر به زيبايي تو
ماه حيرت زدة حسن تماشايي تو
زنده هر مرده دل از فیض مسیحایی تو
رضوي ماه رضا جلوة تو در دل ماست
دست ما خالی و جود تو همه حاصل ماست
كيست تا چون تو به يك قطره دو دريا بدهد
به گدا بيشتر از ثروت دنيا بدهد
با كلامش همه را شهد مصفا بدهد
حرز مادر را بر قاتل بابا بدهد
اي هماره كرم و جود و عطا زندة تو
جود كن جود كه جود است برازندة تو
من كيم خاك گدايان سر كوي توام
خالي ام از همه و پر ز هياهوي توام
تشنه‌ام تشنه ولي تشنه لب جوي توام
ميثم بي سر و پايم كه ثنا گوي توام
گر چه قابل نبود دم زدنم وقف شماست
قلم و طبع و زبان و سخنم وقف شماست

غلامرضاسازگار

شعر مدح امام جواد(ع) { اي در نوراني} - سازگار

امام جواد مدح

ای دُر نـورانیِ ده بحر نـور
وی نهمین حجتِ ربّ غفور
آینـۀ قبـلۀ هفتم: جـواد
نور دل حجت هشتم: جواد
کنیۀ زیبای تـو ابن الرضا
محمدی یـا علی مرتضی؟
کعبۀ ارکان حرم کیست؟ تو
قبلۀ اربـاب کرم کیست؟ تو
ماه رخت، مصحف آیات حق
واسطـۀ کل عنـایـات حق

دست تـو دست کرم کبریا
صحن و رواقت حرم کبریا
ارض و سماوات به تو متکی
بـوده امـام همه از کودکی
علم، بوَد نقش گل روی تـو
جود،گدایی بـه سر کوی تـو
با سخن تـو شده احیای علم
هر نفس توست مسیحای علم
طور، تجلی گـه انـوار تـو
نـور، متاع سر بـازار تـو
روی خدا، روی دل آرای تو
چشم رضا، محو تماشای تو

چون تو کسی عابد و معبود نیست
بـا برکت تـر ز تو مولود نیست
تو پسر فاطمه‌ای یا جواد!
قبلۀ جان همه‌ای یـا جواد!
زادۀ اکثم ز تـو خجلت زده
سینۀ مأمون ز تـو آتشکده
داده‌ای ای حجت پروردگار
پاسخ یک مسئله را سی هزار
مخزن عـلم ازلـی سینه‌ات
عالَـم اسرار، در آیـینه‌ات
ظرف وجود تو پر از علم غیب
نـور خدایـی و مبرا ز عیب

طلعت تـو آینۀ روی حـق
عالم غیبی، ولی از سوی حق
برتـری از اینـکه میان رهی
یک خبر از ماهی و مأمون دهی
عالم دانش همه پا بست توست
دایره‌ای بین کف دست توست
خلق جهان را به درت التجاست
شأن شما «وَ مَن اَتا کُم نَجاست»
خیل مَلَک، عاشق تهلیل توست
وحی خدا زنده به تأویل توست
ای ملک و جن و بشر زائرت
وسعت مـلک ازلی، حائـرت
مظهر الطاف خدای مجید
از کرم و جود تـو نبوَد بعید
تا چو منی عقده ز دل وا کنم
در حرم قدس تـو نجوا کنم
خار اگر خار بـود با گل است
زنده به آب و نفس بلبل است
"میثم" دلخسته از آن شماست
گر چه کم از برگ خزان شماست

غلامرضاسازگار

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) {من كه قلب شكسته اي دارم} - مويد

حضرت علی اصغر(ع)-مدح و ولادت

 

من که قلب شکسته ای دارم

دل در خون نشسته ای دارم

رام هر کس نمی شود دل من

صید کرکس نمی شود دل من

دل خود را به غم محک زده ام

تا دم از صاحب فدک زده ام

خالق اکبر است یار دلم

با علی اصغر است کار دلم

آنکه سوز غمش جگر سوز است

روز میلاد او دل افروز است

لحظه های خوش بهاران است

شهر قرآن ستاره باران است

از زمین تا بهشت پل زده اند

دسته گل روی دسته گل زده اند

شهد رحمت به جام می ریزند

دوستان را به کام می ریزند

شاد باش ولادت اصغر

انبیاء و ارادت اصغر

پور زهرا که عشق سرمستش

علی دیگر است در دستش

باز قرآن کوچکی دارد

ناز پرورده کودکی دارد

کودکی را که هست در سُعدا

شاهد عشق سید الشهدا

گوهر اشک شوق سفت حسین

سجده ی شکر کرد و گفت حسین

این پسر منتهای عشق من است

شاهد کربلای عشق من است

اینکه آئینه ی علی باشد

شادی سینه ی علی باشد

عکس و آئینه هر چه گویاتر

چونکه کوچکتر است زیباتر

جلوه ی جزء و کل تماشائی است

غنچه در باغ گل تماشائی است

لوح خلقت به نام این اصغر

دُبّ اکبر غلام این اصغر

کودک ناز و در صلابت شیر

سینه ی مادر از لبش پر شیر

در جبینش فروغ عصمت و عشق

گل یاس بلوغ عصمت و عشق

بزم عصمت از او عجب عالی است

جای زهرا در این میان خالی است

تا که با خنده در برش گیرد

بوسه از روی اصغرش گیرد

از حسین این کلام خوش باشد

هر چه یزدان مرا پسر بخشد

به علی بسکه عشق دارم من

نامشان را علی گذارم من

وین بود سومین علی او را

که بود یادگار عاشورا

هست بند قماط پابستش

رشته ی کائنات در دستش

بند قنداقه اش اگر بر پاست

کهکشان سپهر خوبیهاست

خون خون خداست در رگ او

رشته ی رحمت است هر رگ او

راه آزادی و شهامت را

که نگهبان بود امامت را

از دو ششماهه یافته است ثبات

مکتب از خونشان گرفته حیات

خون محسن شروع بسم الله...

خون اصغر ختامه ی این راه

ای بهار امید ما اصغر

آیت اکبر خدا اصغر

اکبر استی ولی به نام، اصغر

اصغری لیک در مقام، اکبر

علی ای یاس لاله پوش حسین

طایر  وسدره روی دوش حسین

گشته نائل ز فیض حق جوشی

سر دوش پدر به سر دوشی

ای سلام نماز عشق حسین

روح راز و نیاز عشق حسین

کارهای خدائیت دادند

دست مشکل گشائیت دادند

ای اسیر تو هر نبی و ولی

دستهای تو کوچک است ولی

کارسازی چو کار ساز کند

عقده های بزرگ باز کند

سینه ها را جلا تو می بخشی

دردها را دوا تو می بخشی

نام تو رمز لاله ی یاس است

عاشق تو نگاه عباس است

سيدرضامويد

شعرولادت امام جواد(ع) {دهم ماه رجب} - سازگار

شعرولادت امام جواد(ع)

دهم ماه رجب، عیدِ جواد، ابن رضاست
عطر ریحانه ز ریحانه در امواج فضاست
بـه رضا دسته گلی کرده خداونـد عطا
که گلستان وجود از نفسش روح فزاست
این جواد است، جواد است، جواد است، جواد
که همان بحر وسیع کرم و جود خداست
خط و خالش همه آیات خداوند مجید
طاق ابروش، همان قبلۀ ارباب دعاست
نـه فقط نـام محمد که ز سر تـا قدمش
خلق وخوی وشرف وقدر محمد پیداست

روی نادیده بـه رویش همه لبخند زنید
رونمایش گل لبخند عروس زهراست
ذره‌ای بوده ز خورشید جمالش خورشید
قطره‌ای خُرد ز دریای عطایش دریاست
کرم از روز ازل سائل کـوی کرمش
جود تا شام ابد بر در این خانه گداست
جان مرده شود از فیض نگاهش زنده
خاک زوّار درش بر دل بیمار، شفاست
کوثر حجت هشتم که ده مـاه رجب
آفتاب رخ او قلب رضا را آراست
نام نیکوش محمد، لقب اوست جواد
تـقی متقی و روح بـلند تـقواست

هشت دریای ولایت بـود اینش گوهر
گوهری که سه دُرّ درج شرف را دریاست
همچو قرآن محمد به سردست علی است
جان عالم بـه فدایش که شبیه باباست
رخ رضا، حُسن رضا، خلق رضا، خوی رضا
پای تا سر همه مرآت کمالات رضاست
کاظمینش حرم امن الهی شب و روز
حرمش کعبۀ دل، قبلۀ ارباب دعاست
وسعت ملک خدا دایرۀ رحمت اوست
همه جا ملک خدا، جایی اگر نیست کجاست؟
پور اکثم چو به پیش سخنش گشت ذلیل
مرگ خود را ز خدا زادۀ هارون می‌خواست

در پی مسئله‌ای داد هزاران پـاسخ
که علومش همه میراث رسول دو سراست
طفل نـه ساله بـه کل علما فـائق شد
این قبا جز بـه قد آل علی نایـد راست
وسعت هفت سپهر است بـه ظلِ علمش
سایۀ او به سر مهر و مه و ارض و سماست
داد یک دم خبر از سِرّ ضمیر مأمـون
شاهدم قصه آن ماهی و ابر است و هواست
آنـکه فرمود رضا من بـه فـدایت گردم
چه بگویم به ثنایش به خدا فوق ثناست
قصۀ آمدن و رفتـن او در عالـم
گر بـه تاریخ ببینید شبیه زهراست
ای شما شیعه اثنی عشری فخر کنید
همه گویید جواد ، ابن رضا رهبر ماست
زان سبب در دو جهان اشرف مخلوقاتید
که تولای علی مکتب و آیین شماست
این ولایت که خدا کرده عطایت"میثم"
گر به فردوس کنی روز جزا ناز رواست

غلامرضا سازگار

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) {تبريك كه از بحر} - سازگار

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

 

تبریک که از بحر ولایت گهر آمد

طوبای بهشت شهدا را ثمر آمد

خون شهدا را سند معتبر آمد

در مکتب ایثار حسین دگر آمد

از بیت حسین بن علی این خبر آمد

ریحانۀ ریحانۀ خیر البشر آمد

در دامن خورشید مه تام خوش آمد

رزمندۀ شش ماهه اسلام خوش آمد

این است که در گلبن ایثار گلاب است

از شوق شهادت همه شب در تب وتاب است

این است که در بحر ولایت دُر ناب است

در مکتب سرخ شهدا ختم کتاب است

این است که لب تشنۀ لعل لبسش آب است

این غنچه نه یک باغ گل سرخ رباب است

این عاشق و دلداده و پا بست حسین است

یا سورۀ کوثر به سر دست حسین است  

این حسن خدائی است  خدائی است خدائی است

لب تشنه فدائیاست فدائی است فدائی است

مولود مدینه است ولی کرببلائی است

این شعله هفتاد و دو فریاد رهائی است

در رزم حسین بن علی فتح نهائی است

هر چند که در ارض کند جلوه سمائی است

این غنچۀ زهراست  به گلزار شهادت

این مهر حسین است به طومار شهادت

از لحظۀ میلاد به با باست  نگاهش

از صبح ازل تیر بلا چشم به راهش

بنیاد ستم سوخته از شعله آهش

صد قافله دل پنهان در زلف سیاهش

الله که یک کودک ویک خلق سپاهش

لبخند شهادت به گل روی چو ما هش

دل برده زخورشید ولایت مه رویش

 جای لب بابا به سفیدی گلویش

در مهد به عشق پدر افراشته قامت

در عهد به هر زمزمه اش کرده قیامت

تعظیم به گهوارۀ او برده کرامت

از دوش پدر بر همه دلهاش اقامت

نا خورده لبن بر دل خلقیش امامت

از زخم گلو داده به اسلام سلامت

تا پای به عالم زده تا چشم گشوده

راهیّ سفر با پسر فاطمه بوده

این است که از لحظه زیبای ولادت

همگام پدر بوده تا مرز شهادت

بر شانۀ بابا همه دم داشته عادت

خندیدن وجان باختنش بود عبادت

پیوسته به سجادۀ خون داشت ارادت

از حنجر خشکیده به خون داد سعادت

لبخند شهادت به لب از روز الستش

دادند همه هاشمیان دست به دستش

نا خورده لبن آمده لبریز سبویش

قرآن سر دست پدر مصحف رویش

لب بسته به دل موج زند سرّ مگویش

بر دوش پدر دیدۀ عباس به سویش

گاهی نگۀ یوسف زهرا به گلویش

گه شانه کشد زینب بر طرۀ مویش

 گه در بغل لالۀ لیلاست مقامش

 تا حشر زخون شهدا باد سلامش

ای باب مراد همه عالم علی اصغر

ای جسم تو توحید مجسم علی اصغر

ای شمع دل علم وآدم علی اصغر

ای فتح حسین از تو مسلم علی اصغر

 ای خون خدا را همه دم دم علی اصغر

از توست همین حاجت «میثم» علی اصغر

کز لطف وکرم دیده به رویش بگشائی

بر او حرم گمشده اش را بنمائی

غلامرضا سازگار

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) - مويد

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

 

فضای عالم دل ها به حال آمده است

در آسمان ولایت هلال آمده است

به پاس عصمت پنجاه و هفت سال حسین

ز کردگار برایش مدال آمده است

علی اکبر اگر بُد مثال پیغمبر

حسین فاطمه را هم مثال آمده است

گلی که عطر دل انگیز فاطمه با اوست

علی جمال و محمد خصال آمده است

ز دیدنش شکفته گل، در گل عباس

ز بوسه اش دل زینب به حال آمده است

اگر جمال و جلال خدای می جویی

بیا که عین جمال و جلال آمده است

به رنگ و بوی بهشتی ز کشور گل ها

یگانه غنچه باغ کمال آمده است

الا که تشنه فیضی به وادی غم ها

بیا که چشمه آب زلال آمده است

اگر چه می شود از تیر قطع رگ هایش

از او میان قلب و خدا اتصال آمده است

سيدرضامويد

شعرولادت حضرت علي اصغر (ع) - كردي

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت و شهادت

  

شبی كه آمدی و عرش در هوات افتاد

ستاره دور و بر عطر خنده هات افتاد

همین كه عطر نفسهات در زمان پیچید

زمین برای بزرگی به دست و پات افتاد

برای دلبری از چشم بی قرار حسین

همای عشق به چشمان دلربات افتاد

بزرگ مرد قبیله، علی اصغر عشق

كنار نام شما راهی از نجات افتاد

شكوفۀ سحرِ بیت حضرت ارباب

تو آمدی و علی باز در حیات افتاد

همین كه پای تو در چشم شهر سكنی كرد

عطش به چشم پر از آتش فرات افتاد

تو مستجاب ترین ذكر هر دعا هستی

ضمان حاجت هر درد بی دوا هستی

تو مثل یك گل سرخی كه بال و پر داری

برای دلبری از دلبران هنر داری

تمام اهل شما دلبرند اما تو

كرشمه و جنم و ناز بیشتر داری

اگر چه كودكی اما گواه تاریخ است

بزرگی از پر قنداقه ات به سر داری

تویی كه یك تنه یك لشگری برای حسین

شبیه حضرت سقا دل و جگر داری

تو حرف آخر و فصل الخطاب بابایی

چرا نیامده حالا سر سفر داری

قسم به اشك رباب و به خنده های حسین

مباد لحظه ای دست از دلم تو برداری

پناه لحظۀ دلواپسی، علی اصغر

جواب روز غم و بی كسی، علی اصغر  

چقدر زیر گلویت سفید و جذاب است

به قب قبت اثر بوسه های ارباب است

به شوق خندۀ تو تا به صبح بیدار است

به یك كرشمۀ چشمت رباب بی تاب است

برای لحظه به لحظت، برای آینده

رباب نقشه كشیدست، حیف بر آب است

دو فصل تاج سر خاكیان شدی و حیف

كه مثل چشم تو بخت رباب در خواب است

نوای نغمۀ لالاییت چه دلگیر است

ترنمی كه نوایش عمو عمو آب است

عطش رسید و ترك شد لب شما می سوخت

برای لحظۀ قربانیت خدا می سوخت

پدر كه قصۀ ذبح عظیم می داند

برای زیر گلوی تو روضه می خواند

چقدر نازك و نرم است حنجرت، حتی

كه رد باد به زیر گلوت می ماند

ولی هنوز زمانی نمی شود كه رباب

كنار نیزه برای تو فاتحه خواند

رسیده است غروب عظیم عاشورا

تو روی دست پدر سبز می شوی حالا

حسن كردي

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) - قاسمي

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

 

چشم یعقوب مسیل نیل است

کودکی در بغل راحیل است

می توان خواند ز پیشانی طفل

چون مسیحا نفس انجیل است

آیه ها می چکد از لعل لبش

گریه اش لحن خوش ترتیل است

بال فطرس شده گهواره ی او

سایه بانش پر جبرائیل است

علوی زاده ای از نسل خلیل

این پسر، کنیه اش اسماعیل است

خنده اش روح غزل های بهار

خنده اش شعر پر از تمثیل است

 عرشیان سر خوش آهنگ و طرب

تار و دف در کف اسرافیل است

ریسه آویخته از عرش به فرش

این هنرمندی میکائیل است

مات و مبهوت ملائک دیدند

خنده ای بر لب عزرائیل است

رونقی داده به بازار شعف

 حجره ی غصه و غم تعطیل است

صدقه می دهد امشب  آقا

دست هر حور و ملک زنبیل است

چه صف طول و درازی دارند!

آخرین کس ته صف هابیل است

هاتفی گفت به ارباب بهشت

 پسرت مایه ی فخر ایل است

وقت کوچ است، برو قافله دار

نفرات سفرت تکمیل است

وحيد قاسمي

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) {امين وحي} - سازگار

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

 

امین وحی عالم را خبر داد

که نخل سبز ثارالله بر داد

خدا امشب حسین بن علی را

دری بهتر زیک دریا گهر داد

الا ای اختران تبریک تبریک

که حق شمس ولایت را قمر داد

الا یا فاطمه چشم تو روشن

خدا امشب حسینت را پسر داد

به صورت طفل نوزاد وبه معنا

مدال افتخاری بر پدر داد

حسین بن علی را یاور آمد

علی بن حسین دیگر آمد

بهشت عترت پیغمبر است این

گلش خوانم نه از گل بهتر است این

سزد اورا علی خوانند آری

که یک آئینه حسن از حیدر است این

مدال دوش سالار شهیدان

مه برج ولا را اختر است این

علی اصغرش خوانند اما

ولایت را شهید اکبر است این

سپهر آرزو را ماه دادند

به ثارالله ثار الله دادند

یم ایثار را گوهر مبارک

سپهر عشق را اختر مبارک

علی دیگر از نسل ولایت

به اهل البیت پیغمبر مبارک

شفیع اکبری با نام اصغر

برای خلق در محشر مبارک

عروس حضرت خیرالبشر را

چنین ماه خدا منظر مبارک

به ثار الهیان گوئید امشب

که میلاد علی اصغر مبارک

به یک گل دامنت گردیده گلشن

عروس فاطمه چشم تو روشن

چه کودک لیلۀ قدر است مویش

چه نوزادی که والشمس است رویش

تو گوئی از شب میلاد باشد

لب خشک وشهادت آرزویش

شفاعت ، عشق ، جانبازی ، تبسم

 نوشته بر سفیدی گلویش

بنازم قرص ماهی را که با خون

کند شمس ولایت شستشویش

تبسم های شیرینش گواه است

که اورا تا خدا یک گام راه است

زهی طفلی که از صبح ولادت

وجود اوست سر تا پا سعادت

عجب نبود اگر خورشید گردون

به خاکش آورد روی ارادت

گل لبخند ا گوید که این طفل

شهادت را نداند جز سعادت

نگاهش کن تو گوئی آنکه دارد

به مهد ناز هم شو ق شهادت

من واحسان ولطف و رحمت او

که اهلبیت را این است عادت

بزرگ وکوچک اینان جوادند

برای عالمی باب المرادند

رخش آئینه حسن خدائی

جمالش آیت نورالهدائی

زهی طفلی که در هنگام شیری

امام خویش را باشد فدائی

نگردد تا جدا یکدم زجانان

کند جان از تنش میل جدائی

خواتین راست بر گردش کنیزی

سلاطین راس در کویش گدائی

به خون حنجر خود تا قیامت

کند از لوح دل ظلمت زدائی

 زشیری اشک شوقش در دو عین است

نگاهش بر سر دوش حسین است

شهادت عشق، ایمان زندۀ اوست

شرف عزت سیادت بندۀ اوست

حجازی ماه ویک کرببلا نور

به خورشید رخ تابندۀ اوست

فدای لعل لبهایش که تا حشر

تمام آبها شرمندۀ اوست

سر وجانم فدای طفل شیری

که ثارالله محو خندۀ اوست

حقیقت عاشق، ایما ن سر فرازی

هماره تا ابد پایندۀ اوست

اگر چه بسته در قنداقه دستش

بود خلق جهانی پای بستش

به لب خنده به دل سوز وگدازش

ملائک عاشق راز ونیازش

نگاهش باعث لبخند عباس

امام پاکبازان سر فرازش

به دور مهد ناز او بگردید

که باشد کعبۀ دل مهد نازش

مناجات شب وصل حسین است

صدای گریه های دلنوازش

علی روئی که از آل محمد

برد دل با دو چشم نیم بازش

مبادا کودک شیرش بگویند

 که پیران جهان محتاج اویند

من از نخل ولایت بر گرفتم

طریق آل پیغمبر گرفتم

از آن گردیده ام مست محبت

 که از دست علی ساغر گرفتم

تولای علی وآل اورا

به یمن پاکی مادر گرفتم

بهشت وهر چه در آن است یکجا

زلبخند علی اصغر گرفتم

بیاد آن گل باغ شهادت

گلاب از دیدگان تر گرفتم

خریدار غم این خاندانم

غلام میثم این خاندانم

غلامرضاسازگار

شعرولادت حضرت علي اصغر (ع) - شجاع

حضرت علی اصغر(ع)-ولادت

غم خانه خراب می شود تا شش ماه

می سوزد و آب می شود تا شش ماه

هر کس که دعایی بکند از امشب

با لطف تو مستجاب می شود تا شش ماه

×××

تا نام شما روی لب ما باشد

روشن تر از این روز،شب ما باشد

سوگند به نامت ای علیِّ اصغر

دم از تو زدن تاب و تب ما باشد

×××

روشن شب تار می شود از امشب

غم پا به فرار می شود می شود از امشب

فصل دل عشاق علیِّ اصغر

شش ماه بهار می شود از امشب

×××

هستم همه شب یاد تو ای شه زاده

محتاج به امداد تو ای شه زاده

ای کاش که امر فرج امضا بشود

از برکت میلاد تو ای شه زاده

×××

بانو پسرت که هدیۀ الله است

 امید دل حضرت ثارالله است

 شادی که شب ولادت اصغر توست

 افسوس که شادیت فقط شش ماه است

سيدمجتبي شجاع

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) - وفايي

حضرت علی اصغر(ع)-میلاد

 

خندیم به مقدم تو یا گریه کنیم

خندیم، ولیک بی صدا گریه کنیم

امرو ز گریۀ تو خندیم، ولی

فردا به تبسّم تو ما گریه کنیم

×××

ای آن که حریر نرمِ گل جای تو بود

آغوش لطیف لاله مأوای تو بود

از لحظۀ میلاد تو، شش ماه حسین

مهمان نگاه و روی زیبای تو بود

×××

آن روز که دوست نور حق را به تو داد

در صبح ازل رنگ شفق را به تو داد

امروز چه دید در نگاه تو حسین

کز دفتر عشق شش ورق را به تو داد

سيدهاشم وفايي

شعرولادت حضرت علي اصغر(ع) -وفايي

حضرت علی اصغر(ع)-میلاد

 

بیا که سیر چمن در بهار باید کرد

ز طرف  باغ ولایت گذار باید کرد

یگانه لالۀ نشکفتۀ حسین شکفت

بیا که رو به سوی لاله زار باید کرد

برای دیدن این غنچۀ تماشائی

گلاب اشک به راهش نثار باید کرد

مدینه از قدم او بهشت امید است

بیا که رو به سوی آن دیار باید کرد

اگر چه مصحف عمرش تمام شش ورق است

به عمر کوته او افتخار باید کرد

شب ولادت او شد بهار شادی و غم

اگر چه زین دو یکی اختیار باید کرد

به آستانۀ باب الحوائج ای مسکین

به غیر عرض توسل چه کار باید کرد؟

همیشه خوانده ام  او را به وقت شادی و غم

که نام نامی او را شعار باید کرد

ز خاک درگه او بر مدار سرای دل

که کسب عزّت و قدر و وقار باید کرد

شبی به کرب وبلای حسین، محفل اُنس

به یاد اصغر او برقرار باید کرد

گه شهادت خود با تبسمش می گفت

که عشق را به جهان پایدار باید کرد

به مهر او چو «وفائی» همیشه رو کن، دل

که فکر روشنیِ شام تار باید کرد

سيدهاشم وفايي

شعرمدح وولادت امام جواد(ع) - عنقا

شعرمدح و ولادت امام جواد(ع)

حجّت دین حق امام جواد

از شرف پا در این سرا بنهاد
چشم ما از جمال او روشن
مقدمش بر همه مبارک باد
گوهر بحر عشق و جود آمد
خوش بشارت به عاشقانش داد
شام هجران دگر به پایان شد
پرده از چهرة سحر افتاد
روز عیش و نشاط و سرمستی است
عید مسعود آمد و میلاد
نوگُل گُلشن رضا آمد
مرحبا دامنی که شادی زاد
هر دلی کز الم پریشان بود
شد ز مهرش ز بند غم آزاد
شک ندارم ولای او گردد
یار و یاور مرا به روز معاد
عالم از نور روی او روشن
قلب ما شیعیان ز عیدش شاد
شاد و خرم سرای بُستان شد
گشته رقصان صنوبر و شمشاد
این شنیدم که مرغ خوشخوانی
این چنین نغمه زد پی ارشاد
کآمد ای عاشقان زمان طرب
خیز و شادی نما به ماه رجب
مه سر آورده از گریبانش
جان فدای جمال تابانش

شام هجران به وصل او شد روز
دیده روشن ز روی رخشانش
عندلیبان به نغمه زین مولود
غنچه خندان ز لعل خندانش
شهره گردیده در همه آفاق
دست جود و سخا و احسانش
قبلة اهل معرفت خوانند
شمع بزم جهانِ عرفانش
جبرئیل امین و جنّ و بشر
چون غلامان کمینه دربانش
در سپهر ولا نهم اختر
نُه فلک گوشه ای ز ایوانش
گردش چرخ و ثابت و سیّار
جُمله در تحت امر و فرمانش
نور روی محمّد بن علی
طلعتی از فروغ سبحانش
گرچه مدفون به کاظمین است او
شد ضریحش دل محبانش
این ندا می رسد کنون بر گوش
هر زمان از شه خراسانش
کآمد ای عاشقان زمان طرب
خیز و شادی نما به ماه رجب

گُل به گلزار احمدی شد باز
غنچه با بلبل سخن دمساز
لاله در دامن چمن روئید
چشم نرگس ز خواب خوش شد باز
سر برآورده آفتاب وجود
تا ز پرده برون کند هر راز
در تلاطم محیط حق آمد
فیض رحمت دوباره شد آغاز
روز عید آمد و زمان طرب
روز جشن امیر ملک حجاز
نور چشم رضا جواد است این
که قدم زد به ماسوا با ناز
گوهر بحر جود و احسانست
که جهان را به اوست دست نیاز
روح تقوا و طاعت و زهدست
اسوة عدل و داد و عشق و نماز
پایة دین ز عزم او محکم
کرد در  بحث  و درس و علم اعجاز
مرحبا مرحبا بر این نوزاد
آفرین بر چنین دُر ممتاز
محو حُسن جمال او بودم
که به گوشم بیامد این آواز
کآمد ای عاشقان زمان طرب
خیز و شادی نما به ماه رجب

ساقیا خیز و جام می آور
ده به مستان حق پرست یک  سر
خیزو پرکن زعشق و سرمستی
ساغر ما ز خُمّ آن دلبر
باده چون آذرست و زین باده
خیز و بر جان ما بزن آذر
روز وصل و طرب فراز آمد
بر کف عاشقان بود ساغر
سر ز ایوان دین برآورده
در سپهر ولا نهم اختر
نه خجل زین ستارة توحید
منفعل از رُخش خور خاور
شاد و خرّم دوباره کون و مکان
شد ز یمن قدوم آن سرور
شد عجین مهر او به آب و گلم
آری آری بسان شهد و شکر
وارث احمد و علیّ و بتول
که  حسین  است و هم حسن مظهر
مس دل کن طلا ز اکسیرش
مهر او شد ز کیمیا برتر
خستگان را رسیده است عنقا
این بشارت ز حضرت داور
کآمد ای عاشقان زمان طرب
خیز و شادی نما به ماه رجب

عباس عنقا

شعرولادت امام جواد(ع) {اي وجودت حيات بخش وجود} - سازگار

امام جواد(ع)-ولادت

 

ای وجودت حیات‌بخش وجود

سائل درگهت كرامت و جود

مظهر كامل امام رضا

آفتاب دل امام رضا

قبلة حاجت همه، حرمت

دشمن و دوست سائل كرمت

ماه، آیینه‌دار طلعت تو

رخ شمس‌الشموس صورت تو

آیة هشت سورة نوری

به جوادالائمه مشهوری

خلف پاك مرتضایی تو

كوثر حضرت رضایی تو

ملك و جن و انس مهمانت

دو جهانی نشسته بر خوانت

كاظمینت درون سینة ما است

نجف و مكّه و مدینة ما است  

تو جوادی و ما گدای توئیم

هر چه هستیم خاك پای توئیم

لطف تو، عجز ما، بود معلوم

هر دو هستیم لازم و ملزوم

كرم و جود تا ادا گردد

هر جوادی پی گدا گردد

من اگر در گدائیم كاهل

تو به جود و كرامتی كامل

تو محمد ، علی است ابن و ابت

كنیه ابن الرضا ، تقی لقبت

تو گلی و وجود گلخانه

ای به ریحانه روح و ریحانه

رنگ رخسار مرتضی داری

نقش گلبوسة رضا داری

پدرت گفت نازنین پسرم

ای فدای تو مادر و پدرم

پدران تو برترین پدران

پسران تو بهترین پسران

یم جود و فتوّت اید همه

اهلبیت نبوّت اید همه

دلتان بحر بی كرانة علم

كیست غیر از شما خزانة علم؟

معدن خیر و مظهر خیرید

اول خیر و آخر خیرید

ابر باریده با ولای شما

خلق خلقت بود برای شما

همگی باب‌های ایمانید

امنای خدای رحمانید

تا صف حشر اصل هر كرمید

ركن اركان و قادَةُ الاُمَم اید

علم‌ها قطره و تو دریایی

عالمی بنده و تو مولایی

دو جهان ذرّه و تو خورشیدی

كه به قلب همه درخشیدی

پیش علم تو علم عالم چیست؟

در حضور تو پور اكثم كیست؟

تو به بزم سخن تكلم كن

تو به روی رضا تبسم كن

نفس حلم زنده از سخنت

بوسة علم بر لب و دهنت

یك كلام تو صد سپهر كمال

یك سؤال تو سی هزار سؤال

تو دهی، ای كرم گدای درت

حِرز مادر، به قاتل پدرت

ای خجل گشته دشمن از كرمت

ای مسیحا نیازمند دمت

تو كه در هر دلی حرم داری

تو كه با دشمنت كرم داری

تو كه بر خشم خصم می‌خندی

به روی دوست در نمی‌بندی

اَنت بابُ المراد ادركنی

یا امام جواد ادركنی

سیّدی میثم ام قبولم كن

خاك ذریّة رسولم كن

غلامرضا سازگار

شعرولادت امام جواد(ع) { هركه سرخدمت} - لطيفيان

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

هر که سر خدمت نگار ندارد

هر چه که هم باشد اعتبار ندارد

بحث سر دیدن کریمی یار است

ور نه گدا بودن افتخار ندارد

وقت کرم دست تو به دست گدا خورد

بهتر از این لطف روزگار ندارد

شانه بزن بیشتر به زلف کمندت

این دل ما ترس تار و مار ندارد

صبح قیامت اگر تو دلبر مایی

هیچ کسی با بهشت کار ندارد

تا که خدا هست شاه و گدا هست

شاه اگر یار ماست روزی ما هست

لطف تو باشد اگر، حساب کدام است؟!

مهر تو باشد اگر، عذاب کدام است؟!

علت خلقت تویی در عشق و گر نه

جبر کدام است و انتخاب کدام است؟!

چله ای باید گرفت تا که بفهمیم

سرکه کدام است یا شراب کدام است؟!

این پدر پیر تو چگونه بخوابد

پهلوی گهواره ی تو، خواب کدام است؟!

روی تو و روی او... چگونه بفهمیم

در وسط این دو، آفتاب کدام است؟!

هیچ کسی مثل تو وجود ندارد

مثل تو و سفره ی تو جود ندارد  

باز بینداز سمت ما نظرت را

نوکر دربار کن غلام درت را

جای تو عرش است و خاک قابل تو نیست

این طرفی کرده ای چرا گذرت را؟!

بعد چهل سال گریه کردن و هجران

این همه خوشحال کرده ای پدرت را!

بعد چهل سال، عاقبت شده وقتش

تا بگذارد به روی سینه سرت را

وای اگر وا شود ز چهره نقابت

پر کنی از کشته کشته دور و برت را

شهر پر است از حسود، حرز بینداز

یا که عوض کن مسیر رهگذرت را

در همه مولودهای قوم پیمبر

هیچ کسی نیست از تو با برکت تر

لطف تو را از ازل زیاد نوشتند

آینه ات را خدا نژاد نوشتند

خاک سر راه تو بهانه ی خلق است

خاک مرا از همین بلاد نوشتند

ایل و تبار مرا مرید نوشتند

ایل و تبار تو را مُراد نوشتند

هر چه خدا جود داشت داد به دستت

نام تو را این چنین، جواد نوشتند

یا کرم و یا جواد عبد تو هستم

حضرت باب الجواد عبد تو هستم

هفت زمین در خور کبوتر تو نیست

غیر بلندای عرش بستر تو نیست

وقت نماز شبت تجلی الله

هیچ کسی جز تو در برابر تو نیست

خواست پدر بوسه اش برای تو باشد

خوب شد این که کسی برادر تو نیست

گر چه علی اکبرِ امامِ رضایی

زخم ولی بر ضریح پیکر تو نیست

این شب جمعه بده جواب همه را

آب مگر مهریه ی مادر تو نیست

از چه علی اصغر از فرات ننوشید

از چه از آن مایه ی حیات ننوشید

علي اكبر لطيفيان

شعرولادت امام جواد(ع) {مژده اي ياران } - سازگار

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

 

مژده ای یاران نگار آمد نگار آمد نگار

بر تن هستی قرار آمد قرار آمد قرار

غنچه ی زهرا به بار آمد به بار آمد به بار

عالم از یک گل بهار آمد بهار آمد بهار آمد بهار

جان به شوق او نثار آمد نثار آمد نثار

لیل رفت اینک نهار آمد نهار آمد نهار

دامن ریحانه ات گردیده گلشن یا رضا

خانه ی تو، قلب تو، چشم تو، روشن یا رضا 

ای رضائیون رخ ابن الرضا را بنگرید

رکن ایمان، حصن دین، کهف تُقی را بنگرید

چارده مرآت حسن کبریا را بنگرید

هیبت و قدر و جلال مرتضی را بنگرید

بر سر دست رضا حُسن خدا را بنگرید

طلعت قرآن جمال مصطفی را بنگرید

قبله ی اهل ولا باب المراد است این پسر

جود با لبخند می گوید جواد است این پسر

ای عروس فاطمه خیرالانام آورده ای

عاشر ماه رجب ماه تمام آورده ای

عرشیان را آفتابی مستدام آورده ای

فرشیان را رهبری گردون مقام آورده ای

نوریان را در همه عالم امام آورده ای

ناریان را آیت برداً سلام آورده ای

جان جان عالم است این بر سر دوشش بگیر

ای عروس موسی جعفر در آغوشش بگیر

آسمان گوید که این خورشید تابان من است

عرش می بالد که این ماه فروزان من است

عدل می نازد که این مولود، میزان من است

وحی می خندد که این پاکیزه تن، جان من است

مادرش ریحانه می گوید که ریحان من است

در بغل او را رضا گیرد که قرآن من است

بشنوید از حضرت جبریل با صوت جلی

کوثر دوم مبارک باد بر آل علی

ای وجود جود از جود وجودت یا جواد

دوستان و دشمنان مرهون جودت یا جواد

حضرت معبود مشتاق سجودت یا جواد

لوح دل آئینه ی غیب و شهودت یا جواد

مدح تو گفته خداوند ودودت یا جواد

ای ز وهم خلق، بالاتر حدودت یا جواد

تا ابد ظرف وجود از جود و احسان تو پُر

هم تو دُرّ هشت دریایی و هم بحر سه دُر

نوح دل یوسف لقا موسی کلام عیسی دمی

بحر ایمان را گهر دُرهای رحمت را یمی

هم کتاب ا... ناطق هم خطاب محکمی

در محیط علم سکّاندار کلّ عالمی

در سنین خرد سالی پیر پور اکثمی

از تمام انبیا غیر از محمد اعلمی

در جواب یک سئوال آری هزاران مسئله

افکنی بر گردن صد پور اکثم سلسله

آبرو بخشان عالم آبرومند توأند

در سنین کودکی افلاک پابند توأند

جود و احسان، علم و تقوا چار فرزند توأند

صد چو لقمان مستمند حکمت و پند توأند

باد و بارن، ابر و دریا بی قرارت می شود

در شکار ماهیی مأمون شکارت می شود

ای بلندای زمان مرهون عمر کوتهت

اختران پروانه ی روی نکوتر از مهت

تن، نه بلکه جان ارباب کرم خاک رهت

عرش و فرش و آسمانها و زمین دانشگهت

علم ما کان و یکون سطری به قلب آگهت

در کتاب آسمانی خوانده حق وجه اللّهت

می درخشد تا قیامت کوکب اقبال تو

شوکت عباسیان چون مور شد پامال تو

دست تو وقت کرم کار خدایی می کند

چشم تو از عالمی مشکل گشایی می کند

خُلق تو حتی ز دشمن دلربایی می کند

مهر تو در مُلک دل فرمانروایی می کند

ذات حق در طلعت تو خود نمایی می کند

عالم خلقت سر کویت گدایی می کند

با تو دارم عرض حاجت از تو می خواهم مراد

یا جواد ابن جواد ابن جواد ابن جواد

ای تو شمع و عالمت پروانه یا ابن الرضا

ای رضا را نازنین دردانه یا ابن الرضا

دامن ریحانه را ریحانه یا ابن الرضا

جود، پیش جود تو افسانه یا ابن الرضا

من گدایم بر در این خانه یا ابن الرضا

آشنایم، نیستم بیگانه یا ابن الرضا

تو مرا سر مست از جام ولایت می کنی

تو به مأمون حرز مادر را عنایت می کنی

کیستم من سائل کوی تو یا ابن الرضا

روز و شب گرم هیاهوی تو یا ابن الرضا

مدح خوان تو، ثنا گوی تو یا ابن الرضا

تشنه کامی بر لب جوی تو یا ابن الرضا

من گدا، جود و کرم خوی تو یا ابن الرضا

دست دل آورده ام سوی تو یا ابن الرضا

ای هماره لطف و احسان و کرامت کارتان

کیست «میثم» خاک راه میثم تمّارتان

غلامرضاسازگار

شعرولادت امام جواد (ع) - مهدي نظري

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

 

ما خشكسالیم و شما باران مایی

دریای لطف و فضل بی پایان مایی

وقتی كه اسم فاطمه روی لب ماست

بوی تو می آید، یقین مهمان مایی

شاگرد درس تو كرامت پیشه گان اند

استاد درس مكتب عرفان مایی

  هر كس كه باشد منكرت پست است اما

من مطمئنم این كه تو، قرآن مایی

آن كس كه با تو رفت بیراهه نرفته

در كشتی فیض خدا، سكان مایی

از لطف و احسان شما، از علم و جودت

بی پرده می گویم شما ایمان مایی

تو در دل خوبان عالم جای داری

زیرا كه نور دیده سلطان مایی

چشم و چراغ هشتمین ماه خدایی

یعنی كه فرزند علی موسی الرضایی

آن قدر كه چشمان زیبای تو ناز است

مانند سجاده به طاق عرش باز است  

وقتی كه اسم تو می آید آسمان هم...

...با ذكر نامت غرق در سوز و گداز است

یك دو قدم بردار كه عالم ببیند

خاك زمین از گام هایت دل نواز است

روز قیامت می شود فهمید این را:

هر كس كه قدری با تو باشد سرفراز است

ما را هم از حال دعایت جرعه ای ده

آقا امامت كن بیا وقت نماز است

مرغ سحر دیشب تمام ذكرش این بود

نام جواد از روز اول چاره ساز است

وقتی كه تو رو به خدا غرق دعایی

انگار كه حیدر كنار جانماز است    

 ما را بخر تا كه برای تو بمانیم

روزی مان كن تا گدای تو بمانیم

در هر نگاه تو صفا را می توان دید

قطعاً علی موسی الرضا را می توان دید

در نیمه شب های خدایی تو آقا

هر شب سرشك ربّنا را می توان دید

آقا به جان نوكرانت كفر این نیست

در چشم های تو خدا را می توان دید

دست گدا وقتی كه سوی تو دراز است

لطف امام مجتبی را می توان دید

هر شب كنار سفره ات خضر و كلیم اند

چون حضرت خیرالنسا را می توان دید

عالم فقیر دست هایت هست زیرا

در خانه تو انبیا را می توان دید      

از آسمان كاظمین از روی گنبد

گلدسته های كربلا را می توان دید

از صحن تو تا كربلا یك راه دارد

یك جاده ای كه نام ثارالله دارد 

مهدي نظري

شعرولادت امام جواد(ع) - يوسف رحيمي

امام جواد(ع)-ولادت

 

در ساحل جود خدا باران گرفته

باران نور و رحمت و احسان گرفته

در هر نگاه این قبیله هل أتایی ست

چشم تهیدستان عالم جان گرفته

می بارد انوار کرم از هر کرانه

شب های دل گیر زمین پایان گرفته

داده خدا ماهی به خورشید رئوفش

آری دعای حضرت جانان گرفته

از عرش جنت سوره‌ی یاسین رسیده

خاک مدینه عطر الرّحمان گرفته

نسل امامت می شود پاینده با او

از برکتش دل های شیعه جان گرفته

او می رسد جود و سخا معنا بگیرد

در قلب عالم نور رحمت پا بگیرد 

عالم همه قطره اگر دریا تو هستی

کل خلائق عبد اگر مولا تو هستی

فیض وجود توست رزق اهل دنیا

باران جود عالم بالا تو هستی

ای آسمان لطف غیر از آستانت

سائل کدامین سو نهد رو، تا تو هستی

مانده ست ابتر کیدِ بدخواهان شیعه

روشن ترین تفسیر اعطینا تو هستی

مانند کوثر چشمه‌ی جاری نوری

با این حساب آئینه‌ی زهرا تو هستی

بابات بوده پاره‌ی قلب پیمبر

آرامش هر لحظه‌ی بابا تو هستی

ابن الرضایی تو کریم بن کریمی

ما چون گدایی یا اسیری یا یتیمی

چشمان تو جنت! نه جنت آفرینی ست

در هر نگاه روشنت خلد برینی ست

هر واژه‌ی تو عطر و بوی وحی دارد

وقتی که خلق و خوی تو روح الامینی ست

با عشق تو قلبی نمی سوزد در آتش

آقا ولای تو عجب حصن حصینی ست

گویا گره خورده دلم با عرش اعلی

هر رشته از مهر شما حبل المتینی ست

اذن حضور این جا فقط اخلاص و تقواست

چشمان تو خورشید هر اهل یقینی ست

کی لایق وصف شکوه بی حد تو

این شعرها این واژه های این چینی ست؟!

ای آسمان! ای بی کران! ای بی نهایت!

من را ببخش آقا اگر شعرم زمینی ست

من روزی هر ساله ام را از تو دارم

چشمان من بر دست های نازنینی ست

عمری ست که ریزه خور این آستانم

در وصف جود بی کرانت ناتوانم

هر شب دل من سائل باب المراد است

آن جا که حاجتمند درگاهش زیاد است

آن جا که امید و پناه آخر ماست

آن جا که اوج هر توسل یا جواد است

جز آستان تو پناهی که نداریم

این استغاثه با تمام اعتقاد است

بی لطف تو از دست خواهد رفت عبدت

یک گوشه چشمی سائل تو خانه زاد است

ماها کجا و سائلی آستانت؟!

بر خاک راهت آسمان هم سر نهاده ست

آقا شفیع ما به درگاه خدایی

وقتی که جودش را به چشمان تو داده ست

مداح چشمانت کسی غیر از خدا نیست

بر ما مگیری خرده، واژه کم سواد است

در مشهد سلطان ایران هم که هستیم

دل های ما پروانه‌ی باب الجواد است

آقا دل من در هوای کاظمین است

در حسرت یک بوسه بر قبر حسین است

يوسف رحيمي

شعر ولادت امام جواد(ع) {طوباي تو ميان} - لطيفيان

امام جواد(ع)-مدح

 

طوبای تو میان دلم قد کشیده است

بین من و خیال خودم سد کشیده است

احساس می کنم به تو نزدیک می شوم

جذر مرا نگاه تو مد کشیده است

این جذبه طلایی بالا نشین تو

بال مرا حوالی گنبد کشیده است

دست خدای عز و جل روی قلب ما

این بار سوم است محمد کشیده است

نوری رئوف در حرمت موج می زند

الطاف کاظمین به مشهد کشیده است

بخشنده تو، خدای کرم تو ، جواد تو

ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو  

بگذار خاک پای تو نقاشی ام کنند

سجاده ی دعای تو نقاشی ام کنند

بگذار بر کنار قدم های هر شبت

با رشته عبای تو نقاشی ام کنند

بال و پرم بده که شبیه کبوتری

امروز در هوای تو نقاشی ام کنند

بگذار از زمان ازل تا همیشه ها

آقای من برای تو نقاشی ام کنند

وقتی میان خانه دعا پخش می کنی

مسکین ترین گدای تو نقاشی ام کنند

بخشنده تو ، خدای کرم تو ، جواد تو

ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو

ای بالش تو دست امام رئوف ما

ای  سایه بان روی تو بال فرشته ها

تا آمدی امام رضا گریه اش گرفت

ای مستجاب چله سجاده دعا

تا یک تبسمی نکنی پا نمی شود

خورشید از مقابل گهواره شما

این گونه بی نقاب نظر می خوری عزیز

این قدر در مقابل آیینه ها نیا

آقا قرار ما سر میدان کاظمین

ای اولین زیارت ما بعد کربلا

بخشنده تو ، خدای کرم تو ، جواد تو

ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو

هر صبح چهارشنبه مقیم تو می شوم

از زائران صبح نسیم تو می شوم

روزی اگر به طور مرا راهیم کنند

سوگند می خورم که کلیم تو می شوم

وقتی که از محله ما می کنی عبور

کوچه نشین دست کریم تو می شوم

بر پشت بام گنبد زرد و طلائیت

مثل کبوتران حریم تو می شوم

کم کم در ابتدای خیابان کاظمین

دارم همان گدای قدیم تو می شوم

بخشنده تو ،خدای کرم تو ، جواد تو

ابن الرضا تو ، حضرت باب المراد تو

علي اكبر لطيفيان

شعرولادت امام جواد(ع) - مويد

امام جواد(ع)-ولادت

 

امشب بهشت آرزو را باز كردند

سرّى ز اسرار مگو را باز كردند

خم خانۀ توحید را در برگشودند

از چهارده خم یك خم دیگر گشودند

مستان صافى دل كه قدسى نام دارند

كوثر به جاى مى درون جام دارند

در جام مى رخسار جانانه بینند

خورشید را در حجره ریحانه بینند

در خانه شمس الضحى امشب قمر زاد

وز چهارده خورشید خورشیدى دگر زاد

طاها رخى از دوده یاسین بر آمد

نخلى كهن را میوه شیرین بر آمد

امشب رضا، روح رضا در دست دارد

تصویرى از حسن خدا در دست دارد

یزدان رضا را ثانى موسى عطا كرد

بر پور موسى تالى عیسى عطا كرد

ماهى كه شرم از چهر دارد آفتابش

گوید رضا بر مهد نازش ذكر خوابش

گهواره او شهپر روح الامین است

گهواره جنباش امام هشتمین است

دارد رضا در پیش رو تمثال احمد

سوم على بر دامنش سوم محمد

میلاد او امید اسلام است و انسان

میلاد او میلاد اسلام است و قرآن

نظم زمان بعد از رضا در پنجه اوست

مشكل گشاى كارها سرپنجه اوست  

از روى او نور ولایت مى درخشید

در سایه اش مهر هدایت مى درخشید

در كودكى بر مسند عصمت بر آمد

انسان كه از غار حرا پیغمبر آمد

یحیى بن اكثم مفتضح در بحث با او

جاى سخن بر كس نماند هست تا او

دریاى جودش تشنه بر ساحل بجوید

درگاه احسانش كف سائل بجوید

وقتى بر آید دست جود از آستینش

گوهر فشاند در یسار و در یمینش

تنها نه او بر دوستان گوهر ببخشد

بر دشمن سر سخت خود هم زر ببخشد

خیر كثیر است و كرامت پیشه دارد

نخلى كه در ژرفاى كوثر ریشه دارد

اى آفرینش را چراغ رهنمایى

سر تا به پا رحمت جواد ابن الرضایى

اى كوثر دوم كه مشهور است جودت

ظاهر تمام خیر و خوبى از وجودت

در این جهان و این همه لطف و كرامت

جودت قیامت مى كند روز قیامت

تفسیر جودت را توان در هل اتى یافت

تصویر مهرت را درون سینه ها یافت

اى آن كه نامت قفل غمها را كلید است

این ملت آزاده را بر تو امید است

لطفى كه در عید تو كام دل بگیرند

لطفى كه تا در كوى تو منزل بگیرند

امید احسان از شما دارد مؤید

بر دامنت دست دعا دارد مؤید

سيدرضا مويد

شعرولادت امام جواد(ع) - وفايي

امام جواد(ع)-ولادت

 

آن گل که سرآغاز شکوفائی بود

رخسارۀ او بهشت رویائی بود

وقتی که در آغوش رضا می خندید

چون دیدن باغ گل تماشائی بود

×××

با مهر تو دل سپهری از نور شود

با یاد تو سینه وادی طور شود

تنها نه ز مقدم تو شاد است رضا

کز آمدنت فاطمه مسرور شود

×××

ای گل که فضا معطر از بوی تو بود

سر تا سر یثرب همه مشکوی تو بود

وقتی که رضا تو را در آغوش گرفت

در دیدۀ او نقش گل روی تو بود

سيدهاشم وفايي

شعرولادت امام جوادوحضرت علي اصغر (ع) - نعمتي

امام جواد و حضرت علی اصغر(علیهماالسلام)-ولادت

وقتی بساط عشق بازی چیده می شد

سجادۀ سبزی کنارش دیده می شد

یک پیرِ عاشق با دعای مستجابش

در امتحانِ عاشقی سنجیده می شد

صبرش اگر چه شهرۀ هفت آسمان بود

گه گاهی از زخم زبان رنجیده می شد

گویا دوباره کوثری در بین راه است

کم کم سحر شام دل غمدیده می شد

از نور زهراییِ این  فرزند خورشید

طومار غربت در جهان برچیده می شد

دانید این اسطورۀ دلدادگی کیست؟

در آسمان ها این چنین نامیده می شد

او کیست؟ آقازادۀ شمس الشموس است

آرامش جان و دلِ سلطان طوس است

او مثل نوری جلوه کرد و بهترین شد

همچون رسول الله پیغمبر ترین شد

از آسمان ها آمد و جاری تر از اشک

مانند زهرا مادرش کوثرترین شد

سر تا به پایش بود توحید مجسم

بر بادۀ رب الکرم ساغر ترین شد

او چندسالی گر چه مهمان بود ما را

اما تجلی کرد و نام آور ترین شد

بر تار گیسویش گره خورده دل ما

این شاه زاده، تک پسر، دلبرترین شد

شد زنده یاد یوسف لیلا دوباره

ابن الرضا بود و علی اکبر ترین شد

در چند جایی که عیان شد غیرت او

با نام زهرا مادرش حیدر ترین شد

فرمود بابایش از او بهتر نباشد

مولودی از او با برکت تر نباشد  

او آمد و ابن الرضایی کرد ما را

از برکت نامش خدایی کرد ما را

مشتی ز خاکیم و قدم بر ما نهاد و

تا عرش برد و کبریایی کرد ما را

دست کریمِ این امامِ ذره پرور

یک عمر مشغول گدایی کرد ما را

صوت دل آرای مناجاتش سحر ها

سر مست جانان و هوایی کرد ما را

بوسیدن خال رطب دارش در این ماه

مهمان بزم با صفایی کرد ما را

یک قطرۀ اشک از کنار سفرۀ او

هر نیمۀ شب مردی بکایی کرد ما را

از گوشۀ صحن و سرای کاظمینش

مست حسین و کربلایی کرد ما را

نیمه نگاه اوست تسکین الفؤادم

کلب امیر کاظمین، عبدالجوادم

لبخند او آرامش جان رضا شد

یوسف شد و مهمان کنعان رضا شد

سجادۀ بابا شده گهوارۀ او

لالایی اش آهنگ قرآن رضا شد

آمد که باقی ماندۀ توحید باشد

با نام او شیعه مسلمان رضا شد

هر کس که از باب الجواد آمد زیارت

با دست پُر، مشمول احسان رضا شد

امشب دلم جایی دگر هم پر گشوده

ارباب ما آغوش بر اصغر گشوده

امشب نمی دانم چرا در پیچ و تابم

اشک دو چشمانم کند نقش بر آبم

می جوشم و می جوشم و لبریزم از اشک

چله نشینی پای خُم کرده شرابم

امشب دخیل گوشۀ گهواره هستم

دلگرمم و ایمن قیامت از عذابم

عشاق را گویم ازین پس تا قیامت

با نام اصلی ام کنید اینسان خطابم

عالم همه دانند در کوی محبت

من ریزه خوار سفرۀ طفل ربابم

با اذن سقا در حرم سرباز عشقِ

شش ماه سردار خیام بوترابم

ای کاش همچون حق شناس پاک طینت

عبد علی اصغر کند  زهرا حسابم

حالا که غم آلود گشته ناله هایم

انگار باب القبله ی کرب و بلایم

او را خدا می خواست مه پاره ببیند

مسند نشین کنج گهواره ببیند

بر روی دستان پدر با کام عطشان

با روی خونین، حنجری پاره ببیند

یک عمر با زخمی که مانده روی سینه

دور حرم بانویی آواره ببیند

اما در آخر چون عموجانش ابالفضل

او را صفِ محشر همه کاره ببیند

لب تشنگان  اشک را این طفل ساقیست

شش ماه تا قربانی شش ماه  باقیست

قاسم نعمتي

شعرولادت امام جواد(ع) - قاسمي

امام جواد(ع)-ولادت

حس باران در نگاه ساده ات

شوق رفتن در مسیر جاده ات

مبدا مشهد، مقصد من كاظمین

نقشۀ راهم گل سجاده ات

می روم از سنگلاخ عاشقی

تا نهایت های  دور افتاده ات

رفتن و رفتن بدون وقفه ای

شیوۀ شب گردی دلداده ات

می رسم یك روز بر دروازه ی

چشم های مهربان و ساده ات

جا گرفته كهكشانی از غزل

در مدار زلف پیچ افتاده ات

در تفرج گاه صبح شعر من

دب اكبر می شود كباده ات

حضرت والا،  امام  عالمین

یوسف زهرای شهر كاظمین  

ساحل دریای جودت بیكران

هفت دریا قطره ای از فضلتان

سفره ی احسانتان گسترده است

حاتم طائی  نشسته  پای  آن

من گدای اهل بیتم، ای امیر

باب حاجات من است این آستان

روزی من را خدا دست تو داد

كاسه ای آب و كمی خرما و نان

قرص نان ها دست پخت فاطمه ست

شك  ندارم ای  كریم مهربان

گندمش را از بهشت آورده ای

از زمین های خودت در آسمان

خانه ات  آباد باشد  تا ابد

كوری چشم حسودان زمان

حضرت والا، امام  عالمین

یوسف زهرای شهر كاظمین

آینه در آینه  پیغمبرید

ساقیانِ گرد حوض  كوثرید

سورۀ كوثر جواب محكمِ

آنكه می گوید شماها ابترید

چارده نورید، نور لایزال

بر سریر كبریایی زیورید

عرشیان را درس ایمان داده اید

در دو عالم اهل وعظ و منبرید

هر سحر بعد از نماز صبح تان

روضه خوان روضه های مادرید

در قیامت  جان پناه  شیعیان

بر تمام عرش، سایه گسترید

شك ندارم كه مرا همراه تان

روز محشر سمت جنت می برید

حضرت والا، امام  عالمین

یوسف زهرای شهر كاظمین

وحيد قاسمي

شعرولادت امام جواد (ع) - عرب خالقي

امام جواد(ع)-ولادت

 

قسم به آن که به گنجشک بال و پر داده

همان که بال قنوت دم سحر داده

قسم به سوره ی خورشید و آیه آیه ی آن

که نور را به دل روشن بشر داده

قسم به آه درختی بدون بَر، که جبر

شکوه ساقه ی خود را به یک تبر داده

دمیده بر دم صور مدینه اسرافیل

ترانه خوانده و آواز عشق سر داده

که هان تمامی هفت آسمان نظاره کنید

فلک به دامن خورشیدتان قمر داده

کسی که وارث پیغمبر است ابتر نیست

خدا دوباره به این خاندان پسر داده

پسر نه کوثر قرآن ضامن آهو

جواد آل علی جان ضامن آهو 

همان که سجده گهش آسمان عیسی شد

همان که خاک درش کوه طور موسی شد

همان که ذره شد از لطف چشم او خورشید

همان که قطره ز شوق نگاش دریا شد

همان که روشنی چشم آسمانی هاست

ستاره ی سحر آسمان بابا شد

همان که در وسط طعنه ها و تهمت ها

رسید و قصه ی کوثر دوباره احیا شد

مدینه مکه و ریحانه هم خدیجه ی آن

رضا رسول خدا و جواد، زهرا شد

رسید سیب بهشت خدا، خدا را شکر

رسید یوسف یعقوب ما، خدا را شکر

به شیوه ی پدر این چشم مهربان شده است

همان نگاه همان عاطفه همان شده است

همان صمیمیت و گرمی و صفایی سبز

همان پناه که آهو دخیل آن شده است

اگر غلط نکنم بوی یاس می آید

اگر درست بگویم رضا جوان شده است

جواد، جود خداوند آسمان ها هست

که با زبان زمینی او بیان شده است

منم گدای امامی که قرص مهر و ماه

به دست سائل او مثل قرص نان شده است

فقط نه ملجأ حاجات مردمان زمین

که مأمن همه ی آسمانیان شده است

کسی که سائل این خانه هست می داند

جواد، جود کند سائلی نمی ماند

مخاطب همه ی نامه های من شده ای

توسلی همه روزه برای من شده ای

در این زمین که هوای نفس کشیدن نیست

حیات من، نفس من، هوای من شده ای

دلم بهانه صحن تو دارد آقا باز

بهانه ی سفر کربلای من شده ای

مرا سفر، سفر کاظمین قسمت کن

مرا زیارت قبر حسین قسمت کن

محسن عرب خالقي

شعرولادت امام جواد(ع) - تاجيك

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

 

آمدی تا که عشق ما بشوی

ثمر کار انبیا بشوی

در زمان قنوت های دلم

پاسخ ذکر ربّنا بشوی

آمدی تا به عرصه ی بخشش

در صف بندگی خدا بشوی

کربلا مشهد است و آمده ای

تا علی اکبر رضا بشوی

نقل کردند این حکایت تو

برکت بارد از ولادت تو

آمدی استعاره ها گم شد

ای نهادم! گزاره ها گم شد

داستان های حاتم طایی

وسط برگه پاره ها گم شد

با حضورت قدی علم کردی

زیر پایت مناره ها گم شد

جلوه ای کرده ای به نیمه ی شب

ماه بین ستاره ها گم شد

آمدی مثل سوره ی کوثر

سندم آیه ی هو الابتر  

درک عشق تو درک اسرار است

روی تو روی نور الانوار است

دست رد روی سینه ای نزدی

حرف من نیست، عین آمار است

گر مرا پیش تو عقیقه کنند

باز هم چشم تو طلبکار است

بارها حاجت مرا دادی

این برای هزارمین بار است

باز هم چون همیشه پر دردم

عشقتان را فقط طلب کردم

بین آیات، والضحی عشق است

نهمین رؤیت خدا عشق است

دل بیمار و حضرت آقا

مردن و بودن و شفا؛ عشق است

بین این قبله های بی همتا

کاظمین، مشهدالرضا عشق است

از برای زیارت سلطان

در باب الجواد را عشق است

چیست خورشید؟ انعکاس شما

چیست قرآن؟ اقتباس شما

شاعر این حضورتان شده ام

قالی زیر پایتان شده ام

نذر تو کرده آن قدر مادر

تا زمانی که من جوان شده ام

جشن امسالتان چه رویایی است

چون که هم سن و سالتان شده ام

چون که در کودکی شدی رهبر

مؤمن صاحب الزمان شده ام

ای که هستی جواد مادر زاد

جشن میلاد تو مبارک باد

رضاتاجيك

شعرولادت امام جواد وحضرت علي اصغر(ع) - حامداهور

امام جواد و حضرت علی اصغر(علیهماالسلام)-مدح و ولادت

 

بر شادی پیغمبر و زهرا صلوات

بر آینه ی علی اعلی صلوات

هم مولد اصغر است و هم روز جواد

بر کرب و بلا و طوس یک جا صلوات 

×××

معشوق، به باد داده گیسو صلوات

بر نوگل کربلا ز هر سو صلوات

نقّاره زدند، ماه پیدا شده است

بر جلوه ی آن هلال ابرو صلوات

×××

بر دل خوشی ضامن آهو صلوات 

جانم!  بفرست باز بر او صلوات

آمد دو علی دو جلوه از پیغمبر

بر هر دل مشتاق علی گو صلوات

×××

بر روی جواد، باز بهتر صلوات

بر ناز نگاه علی اصغر صلوات

این نیست صدای این همه جمعیت!

بفرست بلندتر به حیدر صلوات

حامد اهور

شعرولادت امام جواد - وفايي

امام جواد(ع)-ولادت

 

بیا به باغ که بار دگر تماشائی است

بهار و سبزه و گل برگ و بر تماشائی است

بیا به ساحت سبز چمن که ازگل سرخ

گرفته بار دگر زیب و فر تماشائی است

ز رنگ و بوی گلستان احمدی باشد

شکوفه زار بهاران اگر تماشائی است

گذشت شام سیاه و دمید نور سحر

بیا ببین که طلوع سحر تماشائی است

اگر سپهر ولایت شده است نورانی

جمال و جلوۀ شمس و قمر تماشائی است

ز کوچه های مدینه جواد می گذرد

ز فیض مقدم او رهگذر تماشائی است

اگر چه دیدن این گل بود تماشائی

به وقت جود و کرم بیشتر تماشائی است

بیا به تهنیت ثامن الائمه رویم

که در کنار پسر تماشائی است

چنان که جلوۀ خورشید و ماه روح فزاست

جمال این پدر و این پسر تماشائی است

دلم هوای حریمش نموده، همسفران

خدا نصیب کند این سفر تماشائی است

ندیده ای تو «وفائی» حریم پاکش را

به پیش دیدۀ اهل نظر تماشائی است

سيدهاشم وفايي

شعرولادت امام جواد(ع) {شدامشب ازرخ ابن الرضا} - مويد

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

 

شد امشب از رخ ابن الرضا چشم رضا روشن

چنان كه چشم احمد شد ز روى مرتضى روشن 

به چشم دل تماشا كن كه هم چون اهل دل بینى

ز نور كبریایى شد حریم كبریا روشن

امام هشتمین را داده حق طفلى كه مى‌‏باشد

 ز انفاسش صبا خرم ز رخسارش فضا روشن

گلستان حیاتش زین گل ریحانه شد خرم

 شبستان امیدش گشت از این بَدرُ الدُجا روشن

همه شب تا سحر بر مهد ناز طفل نوزادش

 به جاى شمع باشد روى آن شمس الضحى روشن 

جواد آمد كه شادان شد ز میلادش دل زهرا

جواد آمد كز و شد قلب ختم الانبیا روشن

الا یا خاندان وحى و قرآن یا بنى الزهرا

ز میلاد جواد ابن الرضا چشم شما روشن

شكوه رحمتش چون مهر باشد هر طرف تابان

 مقام عصمتش چون روز باشد هر كجا روشن

شود از غم چو شب روز بد اندیشى كه پندارد

نماند مشعل دین مبین بعد از رضا روشن

دگر تا روز محشر روشن و خاموش مى‌‏ماند

 چراغى را كه مى‏سازد خدا خاموش یا روشن

«مؤید» را چه وحشت اندرین ظلمت‌سرا باشد

كه دارد جان و دل پیوسته از نور ولا روشن

سيدرضامويد

شعرولادت امام جواد(ع) {دلگيرتر از سينه} - بختياري

امام جواد(ع)-ولادت

 

دلگیر تر از سینۀ تنگم قفسی نیست

در خانۀ تنهایی من هم نفسی نیست

تنهاتر از این بی‌كس دلمرده كسی نیست

من یكسره فریادم و فریادرسی نیست

در حسرت آغاز بهار است كویرم

واكن دهن شیشۀ من را به لبی یا

دم كن نفس شرجی من را به تبی یا

پر كن بغل سرد مرا یك دو شبی یا

سر كن با من چند سحر در رجبی یا

فرصت بده تا پیش قدمهات بمیرم

وقتی كه به موی تو مسیر دلم افتاد

صدها گرۀ كور سرِ مشكلم افتاد

شور لب تو بر بدن ساحلم افتاد

صد شكر كه در خانۀ تو منزلم افتاد

در پیچ و خم عشق تو در آمده پیرم

آغاز بهار است صدای قدم تو

جنگل شدم از آب و هوای قدم تو

سر می‌دود از شوق، برای قدم تو

چشمان مدینه شده جای قدم تو

از هرچه به غیر از قد و بالای تو سیرم

جان همۀ شهر به گیسوی تو بسته است

نان همه بر همت بازوی تو بسته است

بند دل عیسی به دم هوی تو بسته است

طاقی است دل ما كه به ابروی تو بسته است

با دست تو ورز آمد از آغاز خمیرم

با آمدنت ختم شده غصۀ بابا

لبخند تو شد ساحل آرامش دریا

شد بسته دَرِ تهمت بی ‌پایه و بی‌جا

مبهوت شد از ذره‌ای از علم تو یحیی*

گفتی كه من از طایفۀ علم غدیرم

خورشید شدی ساقی این نور علی شد

نوری نبوی آمد و منشور علی شد

آتش خودِ حق بود ولی طور علی شد

تأكید به مستی شد و انگور علی شد

از عقل جدا شد سرِ این كوچه مسیرم

حرف از علی و آینه‌ها شد چه بجا شد

دستم پُر باران دعا شد چه بجا شد

غم، پشت سرم آبله‌ پا شد چه بجا شد

این شعر فقط صرف خدا شد چه بجا شد

از شعلۀ این راز گُل انداخت ضمیرم

×××

* یحیی بن اكثم

محمدبختياري

شعرولادت امام جواد(ع) {آسمان اشك شوق } - خاكي

امام جواد(ع)-ولادت

آسمان اشک شوق می بارید

عشق روی زمین قدم می زد

دست باران به شانه ها می خورد

خلوت باغ را بهم می زد

 

اسکله بر افق  تبسم  کرد

موج و ساحل کنار هم ماندند

جزر و مد کف زدند و رقصیدند

و صدفها ترانه می خواندند

 

پر و بال کبوتران وا شد

دل خود را به آسمان دادند

ماتشان برده بود و از بالا

خانه ای را بهم نشان دادند

 

خانه ی آیه ها و آینه ها

کعبه تنها رفیق و همگامش

قعر زیر بنای آن خورشید

پاتوق هر فرشته ای بامش

 

ناگهان عرش بر زمین افتاد

فرش تعظیم کرده و پا شد

و ملائک به چشم خود دیدند

سرزمین مدینه زیبا شد  

ازدحام گدا چنان پشتِ

در خانه  هجوم  آوردند

به گمانم که روزیِ خود را

تا نگیرند بر نمی گردند

 

همه مست اند مستِ این خانه

پس نه، این خانه نیست میکده است

چه قدر شاد شد امام رضا

که جوادش ز راه آمده است

 

نهمین نور خانواده ی عشق

هشتمین طفل مادر دنیا

پسر ماهِ حضرت خورشید

پدر جود و مهربانی ها

 

هنر یک نگاه او حاتم

بسکه از رتبه ی کرم رد شد

باعث قحطی گدا شده است

دست و دل بازی اش زبانزد شد

 

السلام ای امام سائلها

حضرت عشق همجوار خدا

دامنت رابه دست ما برسان

لطف حق٬ ای خزانه دار خدا

 

جود تو علت وجود من است

سوره ی کوثر امام رضا

تو جوانی جوانی ام به فدات

ای علی اکبر امام رضا

 

تو بهاری و سبزی و سروی

ما خمیده درخت پائیزیم

گریه ی تو ز ماتم زهراست

ما برای تو اشک می ریزیم

 

گرچه بی ارزشیم و سرباریم

ما خریده شدیم گریه کنیم

خنده اصلاً به ما نمی آید

آفریده شدیم گریه کنیم

حامد خاكي

شعرولادت امام جواد (ع) {چشمم به چشم يارفتاد} - لاحوتي

امام جواد(ع)-ولادت

 

چشمم به چشم یار فتاد و جـــوان شدم

ققنوس عشق قـلـه هفت آسمان شدم

هر کس در این دیار به جائی رسیده است

از نعمـت شـــریف گــدائی رسیده است

از بس که جــود می کنی و ذره پـروری

اثبات شد، ز مـادرمــان مهـــربان تـری

از هر دری ز خانه ات از جـــود پر شدم

پس، می روم دوباره زنم باب دیگری

هستی گرفته رنگ و لعابی ز لعــل تو

تصـویـــر اشک توســت زلالـی رودها

با نبض پلک هات، هم آهنگ می شود

آواز بلبــــــــلان به فـــــراز  و  فــــرودها

 وقتی نسیـــم می وزد از زلف دلبریت

سرمست می شوند ز عطر تو عودها

حرفی بزن کلام تو از شهد خوش تر است

ما تشنه ایم، تشنــۀ گفـت و شنــودهـا

×××

چشـمی مسیر راه تماشــا گرفته است

قنداقه ای قـــرار رضـــا  را گرفته است

پنجــاه ســالِ منـتـظـر و ...  اضطــراب را

وقتــش رسیـــده پس بزند این نقــاب را

هر کس در این طریق به جائی رسیده است

آری؛ قسم به یُمن گـــدائـی رســیده است

ای دست جود و لطف و عطای خدا جواد..!

دست مــــــــرا بگیـــــــر رضـای خــدا جواد

افتاده کـــارم از کــــرم دوست با جـواد

ختم بخیر می شوم از (ختم یا جواد)

ياسرلاحوتي

شعرولادت امام جواد(ع) {درخلوت ياران} -لطيفيان

امام جواد(ع)- مدح و مرثیه

 

در خلوت یاران اثری بهتر از این نیست

در چله گرفتن ثمری بهتر از این نیست

ما خم شراب از جگر غوره گرفتیم

در میکده ی ما هنری بهتر از این نیست

سجاده بیارید که تا صبح نخوابیم

در بین سحرها – سحری بهتر از این نیست

ما درد نگفتیم ولی باز دوا کرد

در شهر، طبیب دگری بهتر از این نیست

حق داشت بنازد پدر پیر مدینه

در هیچ کجایی پسری بهتر از این نیست

گفتند جواد است سر راه نشستیم

در جمع گدایان خبری بهتر از این نیست

پر کرد به اجبار خودش کیسه ی ما را

در کوچه ی ما رهگذری بهتر از این نیست

گفتند سلامی بده و زائر او باش

دیدیم در عالم سفری بهتر از این نیست

پس زائر یاریم توکلت علی الله

ما عبد نگاریم توکلت علی الله

ابروی تو و تیغ بلا فرق ندارند

در طرز شهادت شهدا فرق ندارند

کافی است که پای تو به یک سنگ بگیرد

این گونه که شد سنگ و طلا فرق ندارند

ایام طفولیت تو عین بزرگی است

در معجزه، ایام خدا فرق ندارند

از رحمت تو دور نبودند، سیاهان

وقت کرم تو، فقرا فرق ندارند

پایین سر سفرهٔ تو نیز چو بالاست

در خانه ی تو شاه و گدا فرق ندارند

ما کار نداریم رضا یا که جوادی

در مذهب ما آینه ها فرق ندارند

تو آمده ای تا که سرآمد شده باشی

یک بار دگر نیز محمد شده باشی

بیمار شدن از من و عیسی شدن از تو

لب تشنه شدن از من و دریا شدن از تو

در راه عصای تو بیان کرد: امامی!

اعجاز عصا از تو و موسی شدن از تو

در مهد به اثبات خودت سعی نمودی

در کودکی ات این همه والا شدن از تو

چهل سال پدر – چشم به راه پسرش بود

حالا یکی یک دانه ی بابا شدن از تو

چشمان موفق به امید تو نشسته است

پس دست شفا از تو و بینا شدن از تو

تا زائر سرو قد و بالای تو باشد

جانم پسرم از پدر و پا شدن از تو

بگذار قدم های تو را خوب ببیند

در قامت تو جلوه ی محبوب ببیند

هستند کریمان دو عالم سر خوانت 

یکبار نخورده است گره کیسه ی نانت

اصلا حرم شاه خراسان حرم توست

هر صحن که گشتیم در آن بود نشانت

انگار که گهواره تو عرش زمین بود

وقتی پدر پیر تو می داد تکانت

تکبیر تو از داخل گهواره رسیده است

هستم اگر امروز مسلمان اذانت

یکبار پدر گفتن تو گر نمی ارزید

صد بار نمی رفت به قربان زبانت!

از چشم پدر دور مشو – گرگ زیاد است

بر این پدرت حق بده باشد نگرانت

در راه مبادا قدمت خار ببیند

آن صورت چون برگ تو آزار ببیند

یک روز می آید که می افتد بدن تو

لب تشنه بمانی و بخشکد چمن تو

یک روز می آید که می افتی و کنیزان

در خانه برقصند کنار بدن تو

ای یوسف زهرا - دل یعقوب فدای ...

آن لحظه ی خاکی شدن پیرهن تو

هر چند کلام تو در آواز شود گم

اما نزند هیچ کسی بر دهن تو

علي اكبر لطيفيان

شعرولادت امام جواد(ع) {امشب شب عيداست} - سازگار

امام جواد(ع)-مدح و ولادت

 

امشب شب عید است همه گل بفشانید

خود را به در بیت ولایت برسانید

از دست رضا عیدی خود را بستانید

این بیت بخوانید بخوانید بخوانید

انـوار الهی بـه فضا باد مبارک

میلاد جواد‌ بن رضا باد مبارک

خورشید در آغوش سحر باد مبارک

در دست رضا قرص قمر باد مبارک

دیدار پسر بهر پدر باد مبارک

ای بحر شرف بر تو گهر باد مبارک

الحق که خداوند محمّد به علی داد

بر خلق، ولی داد، ولی داد، ولی داد

عید است و گشودند ز رحمت در دیگر

بر آل علی داده خدا گوهر دیگر

بر پا شده از شوق و شعف محشر دیگر

میلاد پیمبر شده یا حیدر دیگر؟

این عبد خدا سید و مولای عباد است

والله جواد است جواد است جواد است

در بزمِ وجود آمده جود از کرم او

عیسی شده عیسای مسیحا ز دم او

دل‌های خدایی همه بیت‌الحرم او

اوصاف همه خلق جهان است کم او

ای جان همه عالم و آدم به فدایش

زیبد که ببینیم و بخوانیم رضایش 

حرزی که بد از مادر او چون دُر مکنون

بخشید ز لطف و کرم خویش به مأمون

مأمون شد از این جود و جوانمردی ممنون

اوصاف کمالش ز حساب آمده بیرون

پیداست چو خورشید صفت‌های خدایش

مـا را نرســد تـا کـه بگـوییم ثنـایش

والله قسم فوق مقام است مقامش

پیغامبران یکسره خوانند امامش

آرام دل و جان کلیم است کلامش

از هشت پسر، وز سه پسر باد سلامش

این ضامن خلق این پسر ضامن آهوست

این مظهر حق صـدرنشین حرم هوست

ای اهل کرم را عطش چشمۀ جودت

سرتا به قدم آیۀ تطهیر وجودت

بالید به خود سجده به هنگام سجودت

از ما صلوات و ز خداوند درودت

ما سائـل و آقایـی و لطف و کرم از توست

دل را نگشودیم به غیر، این حرم از توست

ای علم تو چون علم خدا نامتناهی

در موسم طفلیت به توفیق الهی

دادی خبر از جو و هوا و یم و ماهی

دشمن به کمالات تو داده است گواهی

وقت سخنت آمـده دانـش به تلاطم

دریا شده در قطره‌ای از علم شما گم

در ملک خدا مطلع‌ الانوار شمایید

دست کرم خالق دادار شمایید

روشنگر چشم و دل بیدار شمایید

ما دایره و نقطۀ پرگار شمایید

والله قسـم مهـر شمـا آب حیـات است

هر کس به شما دست دهد اهل نجات است

بی‌مهر شما نخل عمل را ثمری نیست

بی‌سوز شما سینۀ ما را شرری نیست

جز کوی شما در همه عالم خبری نیست

جز باب عنایات شما هیچ دری نیست

ما مهـر شمـا را بـه دو عالــم نفروشیم

یک چشم زدن هم ز شما چشم نپوشیم

پیداست در آیینۀ تو روی محمّد

ریحانۀ ریحانه و بوی تو محمّد

خلق تو و خلق و تو خوی تو محمّد

پیداست در آیینۀ روی تو محمّد

در چشم رضا روی تو آیینۀ احمد

لبخند زد و نام تو بگذاشت محمّد

من قطره که افتاده به دامان یم توست

هر سو که نهم روی دلم در حرم توست

در حشر همه دار و ندارم کرم توست

هر بیت مرا نفخه‌ای از فیض دم توست

بی‌مهر تو «میثم» دهنش باز نگردد

هرگـز بـه زبانش سخن آغاز نگردد

غلامرضاسازگار

شعرولادت امام جواد (ع) {برسرآنم} - حيدري

امام جواد(ع)-ولادت

 

بر سر آنم زبان بگشایم و آوا كنم

خویش را در محضر مولای خود پیدا كنم

تا بگوید سر گذشت غربتش را بهر من

سر گذارم بر قدومش با دلش نجوا كنم

او امام هشتم و آئینه ذات خداست

عالمی را من فقط با نام او شیدا كنم

تا كه مولانا رضا از دست من گردد رضا

از زبان حال او گویم روایت ای خدا

سال ها من منتظر بودم كه آید گوهرم

این مبارك كودك و نور دو چشم مادرم

او مبارك تر بود از هر چه مولود است و بس

او محمد یا جواد است و بود تاج سرم

او امامت را برایم تا ابد تثبیت كرد

كرد رسوا فتنه ی خصم لعین و ابتر م

او مسیح عترت صدیقه ی اطهر بود

در مقام عصمتش همپایه ی كوثر بود 

كودك است اما چو لب وا كرد غوغایی نمود

خطبه ای كوتاه خواند و كار زیبایی نمود

آن چنان شیوا سخن گفت و عدو را پست كرد

آن كه اهلش بود گفتا كار زهرایی نمود

رفع تهمت كرد، از آن كه ز مریم برتر است

بهر مادر كودك نازم مسیحایی نمود

گفت من  از نسل زهرایم عزیز حیدرم

من جواد ابن الرضا آئینه پیغمبرم

گر نمی آمد بنای دین حق كامل نبود

دشمن من شاد می شد گر مرا حاصل نبود

گر نمی آمد اگر چه بعد عمری انتظار

تهمت دیرینه ی ابتر مرا باطل نبود

 بهر دیدار جمال نازنین كودكم

كس شبیه من چنین آشفته و بیدل نبود

پیش زهرا سر فرازم این جواد من بود

نی كه بهر شیعه این باب المراد من بود

دست از او بر مدارید این گل زهرا بود

دست او باز است و كارش حل مشكل ها بود

نی فقط آبادی دنیا بخواهید از جواد

در قیامت كار او زیباتر از دنیا بود

كم از او هرگز مخواهید این جفا بر او شود

عاشق دیدار سائل چشم این  آقا بود

هستی ام دار وندار من همین دردانه است

هر كه صاحب عقل باشد بهر او دیوانه است

با چه جرات شرح اوصاف كمالش می كنید؟

با قیاس یوسفی وصف جمالش می كنید؟

یوسف از دریای زیبایی او یك قطره است

از خدا گوئید گر نشر خصالش می كنید

این جواد من شبیه من غریب و بی كس است

منعم از گریه چرا وقت وصالش می كنید

گوئیا می بینم اینك در جوانی دلبرم

می شود مظلوم كشته مثل زهرا مادرم

ماهیان بحر و مرغان هوا گریان او

جمله ذرات دو عالم می شود نالان او

از شرار زهر و از سوز عطش پرپر زند

كف زند شادی نماید زوج بی ایمان او

در شب میلاد او من روضه خوانی می كنم

جان من كه باب او هستم فدای جان او

اولین مرثیه خوان و روضه خوان او منم

هر كه گوید از غم او میزبان او منم

جواد حيدري

شعرولادت امام جواد(ع) {نسيمي از سر زلفت} - لطيفيان

امام جواد(ع)-ولادت

نسیمی از سر زلفت بهار دنیا شد

تو آمدی و امیدی به عشق پیدا شد

تو آمدی و خبر آمد از سرادق عرش

زمین برای همیشه پر از مسیحا شد

درست مثل زمان تولد زهرا

مدینه مثل زمین های مکه زیبا شد

هزار حظ منزه به دیده اش آمد

همین که چشم ستاره به روی تو وا شد

و آسمان اگر امروز این همه بالاست

به پای قامت طوبایی شما پا شد

صدای پای کریمانه تو می آید

دلم به پشت در خانه تو می آید

تو نور عشقی و حق آفتابتان کرده است

دعای سبزی و حق مستجابتان کرده است

میان خیل هزاران  هزار بخشنده

برای جود خودش انتخابتان کرده است

هزار و چهار صد سال می شود که خدا

مرا پیاله به دست شرابتان کرده است 

تو را سرشته و ادغام کرده با قرآن

تو را نوشته و حالا کتابتان کرده است

قسم به کعبه برای شفاعت فرداست

اگر جواد الائمه خطابتان کرده است

خدا سرشته تو را تا که مثل نور کند

کریمی اش به کریمی تو ظهور کنتد

مسیح سبز نفس های تو حیاتم داد

شعاع نور ضریحت به جاده ام افتاد

برای آنکه خدا حاجت مرا بدهد

مرا نوشت و مرید  تو را نوشت مراد

به روی صفحه پیشانی ام ملائک تو

نوشته اند سگ خانه امام جواد

چگونه لطف نداری به این اسیری که

غلام حلقه به گوش تو بوده مادر زاد

صدای اول عشق و صدای آخر عشق

تمام عشقی و ای عشق خانه ات آباد

رسیده است به روی مهت سلام رضا

علی اکبر در خانه امام رضا

تو آمدی پی اکرام و هم نشینیمان

جواب عاطفه باشی به مستکینیمان

تو آمدی  ز طبق های آسمان پایین

و کردی از پی چشمانتان زمینیمان

چگونه دست توسل نیاوریم آقا

تو آمدی که همیشه گدا ببینیمان

تویی تو ماحصل چله توسل ها

تویی شراب طهورای اربعینیمان

تویی که حق خدایی به گردنم داری

تو آفریده شدی تا بیافرینیمان

تو را جواد و مرا آفریده ات کردند

قتیل آن دو کمان کشیده ات کردند

نگاه بی مثلت از تبار خورشید است

ضریح چشم قشنگت مدار خورشید است

کواکب از جریان تو نور می گیرند

طلوع نور شما تا دیار خورشید است

تو انعکاس جمال امام خورشیدی

شبیه آینه ای که کنار خورشید است

همین که سردی مان رفت و فصل گرما شد

به گوش خویش سرودم که کار خورشید است

قسم به حرمت خاک زمین کرب و بلا

به ان دیار که مهپاره بار خورشید است

جواب کودک خورشید سر بریدن نیست

جواب نور گلوی سحر بریدن نیست

علي اكبر لطيفيان

شعرولادت امام جواد (ع) {امشب همه جا حرف} - شهرياري

امام جواد(ع)-ولادت

امشب همه جا حرف نگار است، دگر هیچ

امشب همه جا صحبت یار است، دگر هیچ

در محفل اهل سحر و اهل مناجات

صحبت ز سر زلف نگار است، دگر هیچ

تابیده به عالم رخ چون بدر محمد

پایان شب تیره و تار است، دگر هیچ

امشب همه جا صحبت جود است و جواد است

نامش همه جا ذکر و شعار است، دگر هیچ

از یمن عطا و کرم و جود و سخایش

دارا شده هر کس که ندار است، دگر هیچ

امشب همه مشمول کرامات جوادند

در پشت درش خیل گدایان همه شادند

گردیده درِ جود خدا بار دگر باز

میخانه ی عشق رضوی تا به سحر باز

به به چه خبر گشته شب شهر مدینه

پابوسی او آمده خورشید و قمر باز

بر گرد رخش خیل ملائک همه جمعند

ریزند به پایش همه دم دُرّ و گهر باز

رو در روی هم آینه در آینه وقتی

چشمان پسر گشته سوی چشم پدر باز

خندان شده لعل پدر پیر مدینه

وقتی به سویش گشته لبِ نازِ پسر باز

امشب سخنم شامل صد رحمت او شد

روی سخن و حرف دلم حضرت او شد...

...ای معتکف کوی تو مهتابِ شبانه

ای خیل گدایان به سویت گشته روانه

هر جا سخن از جود و عطا در وسط آید

سوی تو بچرخد سر انگشت نشانه

خورشید خجالت کشد و ماه بلرزد

تا که سخن از روی تو آید به میانه

آن قدر کرامات تو گردیده زبان زد

همیشه گدا هست به پشت در خانه

ای وارث علم رضوی، زاده ی زهرا

"یحیی" شده با علم تو رسوای زمانه

آری تو جوادی که شدی عشق موید

هم حیدر و هم آینه ی روی محمد

ناصر شهرياري

شعرولادت امام جواد(ع) {بازبرنخل ولايت} - مويد

امام جواد(ع)-مدح

 

باز بر نخل ولایت ثمری داده خدا

آسمان عظمت را قمری داده خدا

در بهاری همه زیبائی و امید و صفا

گلشن مهر و وفا را ثمری داده خدا

دهم ماه رجب لیله قدر دل ماست

وه بر این شب چه مبارک سحری داده خدا

شب قدر است بخوان سوره کوثر زیرا

به رضا کوثر و قدر دگری داده خدا

حجره کوچک ریحانه بهشتی دگر است

که بر این خانه صفای دگری داده خدا

به جهان بشریت ز حریم ملکوت

با جمال ملکوتی بشری داده خدا

تا که در بادیه عشق توقف نکند

باز این قافله را راهبری داده خدا

همه از مرحمت این پدر و این پسر است

هر چه بر هر پسر و هر پدری داده خدا

هم چو او نیست دگر پر برکت مولودی

مقدمش را چه مبارک اثری داده خدا

اولیاء جمله جوادند ولیکن ز جواد 

جود را جلوه تابنده تری داده خدا

تا دهد قدرت فرعونی مامون بباد

به جگر گوشه موسی پسری داده خدا

جز مدیح علی و آل (موید) را نیست

آری آری که به هر کس هنری داده خدا

سيدرضامويد

شعرولادت امام جواد(ع) {برآن شديم} - بياباني

امام جواد(ع)-ولادت

 

بر آن شدیم باز كه دلبر بیاوریم

در آسمان، ستاره ی دیگر بیاوریم

باید دوباره نخل ولا را ثمر دهیم

یعنی به باغ عشق صنوبر بیاوریم

خورشید روی دیگری از نسل یاس ها

مهتابی از تبار پیمبر بیاوریم

ای جبرئیل مژده بده بر رضایمان

باید برای پر زدنش پر بیاوریم

تا چشم های ابتریان كورتر شود

باید دوباره سوره كوثر بیاوریم

این طفل باب رحمت و باب مراد ماست

از اهل بیت ماست همانا جواد ماست 

دستان ابرها سبد گاهواره اش

پر می كشند حور و ملك با اشاره اش

دنیا ترانه خوان قدومش غزل غزل

جنت قصیده ایست ز یك استعاره اش

از عرش تا زمین همه صف بسته منتظر

دل بیقرار مانده به شوق نظاره اش

در لابه لای بال سپید فرشتگان

خورشید دیگری است رخ ماهپاره اش

غرق ستاره می كند آغوش عشق را

وقتی رسیده با قدم پر ستاره اش

با خنده اش گل از گل بابا شكفته است

بر روی دست مادرش آرام خفته است

وقتی كه آمدی تو، باران نزول كرد

از فرط شوق بر تنمان جان نزول كرد

جبریل بهر تهنیت از نزد كردگار

همراه خیل حوری و قلمان نزول كرد

گویا دوباره مثل تمام كریم ها

كاملترین كرامت انسان نزول كرد

در لیله های قدر خدا دفعه نهم

قرآن دوباره بر روی قرآن نزول كرد

ای یوسف رضا كه به بازار حسن تو

نرخ فروش یوسف كنعان نزول كرد

ای آسمان جود بباران كرامتت

در خرمن وجود بباران كرامتت

تو كوثر آمدی و ز كوثر چكیده ای

در ظلمت همیشه ی دنیا سپیده ای

تو اولین ولی خدایی كه این چنین

در سن كودكی به امامت رسیده ای

مأمون و  پور اكثم ، نزد تو عاجزند

با تیغ علم گردنشان را بریده ای

تو آن نسیم سبز در اوج طراوتی

كه در كویر مرده دل ها وزیده ای

ما در مسیر پرتو باب المرادیت

تو در جوار جد خودت آرمیده ای

مرده است هر كسی نرود زیر دین تو

جان های ما فدای تو و كاظمین تو

پروردگارمان كه تو را آفریده است

ما را اسیر دست شما آفریده است

قبل از ازل كه وصله جود شما شدیم

مارا به خاطر تو گدا آفریده است

یعنی به جز شما به كسی رو نمی زنیم

وقتی جواد ابن رضا آفریده است

یعنی تویی كه نقطه عطف كرامتی

خالق برای جود خدا آفریده است

با هدیه اش برای امام رئوفمان

بابی برای حاجت ما آفریده است

با نام تو هر آینه دلشاد می شود

هر كس دخیل بنجره فولاد می شود

محمدبياباني

شعرولادت امام جواد(ع) {مينويسم سرخط} - تال

امام جواد(ع)-ولادت

مینویسم سر خط نام خداوندِ رضا

شعر امروز بپرداز به لبخند رضا

آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی ست؟

از تو در آل نبی با برِکت تر چه کسی ست؟

آنکه از آمدنش عشق بیان خواهد شد

" عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد "

آسمان! از سر خورشیدِ تو خواب افتاده؟

یا که از چهره ی این طفل  نقاب افتاده؟

بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود

" دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود "

آسمان از نفسش یک شبه منظومه نوشت

روزی شعر مرا حضرت معصومه نوشت

عدد سائل این خانه زیاد است امروز

شعر وارد شده از باب جواد است امروز

باز با لطف رضا کار من آسان شده است

کاظمین دلم امروز خراسان شده است

دوست دارم که بگردم حرم مولا را

بوسه باران کنم از یاد تو پایین پا را

بنویسید که تقویم بهاری بشود

روز او روز پسر نام گذاری بشود

خالق از دفتر توحید جناس آورده

جهل این قوم چرا چهره شناس آورده؟

شک ندارم که از این حیله ی ابتر مانده

رو سپیدیست که بر چهره ی کوثر مانده

به رضا طعنه زدن جای تأسف دارد

گر چه یعقوب شده، مژده ی یوسف دارد

این جوان کیست که معنای قیامت شده است

سند محکم اثبات امامت شده است

گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است

با پیمبر صفت مشترکش بیشتر است

این جوان کیست که سیمای پیمبر دارد

بنویسید رضا هم علی اکبر دارد

اهلبیت آینه ی بی مثل قرآن اند

این جوان کیست که از خطبه ی او حیرانند؟

نسل در نسل، شما مایه ی ایمان من ید

من نفس می کشم از اینکه شما جان من ید

نزند دشمنت از روی حسادت نظرت

چند روزیست پریشان شدم آقا! پسرت...

غصه ای نیست اگر این همه دشمن دارد

پسرت حرز تو را تا که به گردن دارد

پسرت مثل علی بوده، امیر است امیر

پسرت چشمه ی جوشان غدیر است غدیر

آخر شعر من از قلب هدف می گذرد

کاظمین تو هم از راه نجف می گذرد

تا ز مولا ننویسیم ادب کامل نیست

چون که بی نام علی ماه رجب کامل نیست

یا علی یا اسد الله عنان دست تو است

جلوه کن باز یدالله جهان دست تو است

مجيدتال

شعرولادت امام جواد(ع) {ماهي ولي} - رحيميان

امام جواد(ع)-مناجات

ماهی ولی به چشم همه رو نمی شوی

عطری ولی روانه به هر سو نمی شوی

آهوی روسیاه و هوس ران رسیده است

یابن الرضا! تو ضامن آهو نمی شوی؟

جایی نه گفته اند نه اینکه نوشته اند

آقای بندگان سیه رو نمی شوی

از کودکی به فکر تقاس مدینه ای

تو بی خیال قصۀ پهلو نمی شوی

باشد میان خون و رگت شور انتقام

راضی به گریه در غم بانو نمی شوی

سلطان سپرده دل به غضب های حیدری ات

ارثیۀ رضاست به تو قلب مادری ات

محمدحسين رحيميان

شعرولادت امام جواد(ع) {امشب به شبستان ولايت} - سازگار

امام جواد(ع)-ولادت

امشب به شبستان ولایت قمر آمد

خورشید جمالات خدا جلوه‌گر آمد

طوبـای تمنـای رضـا را ثمـر آمد

در بیت رضا بـاز رضای دگـر آمد

میـلاد جـواد ‌بـن جـواد بـن جـواد است

این باب مراد است مراد است مراد است

خیزید که امشب شب شادی و سرور است

خیزیـد کـه میــلاد تجلی گــه نــور است

هر لحظه هزاران شب شوق و شب شور است

از پـا ننشینیـد شـب صبـح ظهــور است

رخسـار خداونـد، عیان آمده امشب

یا باز، محمّد به جهان آمده امشب؟

این موهبت و لطف خداداد، مبارک

بر آل محمّـد شـب میـلاد، مبارک

این عید بود بر همه اعیاد، مبارک

میـلاد جـواد بـن ‌رضا بـاد، مبارک

جود و کرم و لطف حق آغاز شد امشب

قرآن به روی دست رضا باز شد امشب

سـر تـا بـه قدم آینـۀ حسن خدایی

کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی

جان همگـان در قـدمش باد فدایی

جود آمـده بـر درگـه او بهـر گدایی

در وسعـت ملـک ازلـی نـور ببینید

ای چشم بد از ماه رخش دور! ببینید

ای ماه رجب بوسه بزن بر سر و رویش

ای مهر ببـر سجده به خاک سر کویش

ای لیلۀ قـدر این تـو و این طرۀ مویش

ای خلـق خـدا روی بیـارید بـه سویش

این باب کرم، باب دعا، باب مراد است

والله جواد است جواد است جواد است

ای چشم رضا محـو تماشای جمالت

جبریل، پرش سوخته در سیر کمالت

خورشید بـرد سجده به ایوان جلالت

میراث محمّد شرف و خُلق و خصالت

بالیده رضا لحظه ‌به ‌لحظه به وجودت

مشهورتر از کـل امامان شده جودت

داده است خداوند به فضل تو گواهی

در کودکی‌ات سینـه پـر از علـم الهی

دادی خبـر از ابـر و هوا و یم و ماهی

مأمون که نبودش به درون غیر سیاهی

گویی که شراری شد و یکباره برافروخت

در آتش بغض و حسد و کینۀ خود سوخت

در سن طفولیتت ای عالِم عالَم

علم ازل و علـم ابد بود مجسم

زانو زده در محضر تو زادۀ اکثم

نه زادۀ اکثم که تمام علما هم

تـا زنگ ز آینـۀ دل‌هـا همه شوید

قرآن به زبان تو سخن گفته و گوید

من سائل لطف و کرمت بودم و هستم

هر جا که روم در حرمت بودم و هستم

یک قطرۀ کوچک ز یمت بوده و هستم

موری سـر خاک قدمت بودم و هستم

با آن که گناهم را دانستی و دانی

آنی ز دل خویش نراندی و نرانی

هر چنـد کـه دائم خجلم از گل رویت

سوگند بـه رویت نـروم از سـر کویت

امـروز دگـر گشتـم ریـگ تـه جویت

ای لطف و کرم عادت و احسان همه خویت

تنها نه ز رأفت به روی دوست بخندی

بر دشمن خـود هم درِ این خانه نبندی

من شاخۀ خـاری به گلستان شمایم

هر جا بنشینم بـه سـر خوان شمایم

یک عمر نمک‌گیـر نمکدان شمایم

از لطف شمـا نیـز ثنـاخوان شمایم

ای چشم تـو چشم کـرم و لطف الهی

باشد که به «میثم» کنی از لطف نگاهی

غلامرضاسازگار

شعر ولادت امام جواد(ع) {باده را تاآخرش} - حنيفي

امام جواد(ع)-ولادت و شهادت

باده را تا آخرش سر می کشم

 آسمانی می شوم پر می کشم

 همچو مِی می خواستم یک دل شوم

 با اجازه، گر شود، دعبل شوم

 او پدر را می ستاید من پسر

 او ز جان گفت است من هم از جگر

 لیک شعر ما کجا آقا کجا

 ذکر افلاک است ما اُحصی ثنا

 ما کجا و صحبت از مدح امام

 سیر تا خورشید روی پشت بام؟

 ما کجا و باده های سلسبیل

 دست ما کوتاه خرما بر نخیل

 سائلی بودم که تو ره دادی ام

 من مریض عشق، مادرزادیم

 لکنتم را رفع کن در این رسا

 باز می گویم که لا اُحصی ثنا

 ای تو آقازادۀ خورشید طوس

 روح و جان حضرت شمس الشموس

 گوشه ای ز آب لبت نهر رجب

 حوض کوثر! سید عالی نسب!

 السلام ای حضرت باب المراد

 باب حاجات تمام این بلاد

 یا رئوف بن رئوف بن رئوف

 یا کریم و یا جواد و یا عطوف

 ای به گهواره مسیحا را امام

 ای مسیح بن مسیحا! السلام

 شد مسیحا خاکبوس بر درت

 مریم عذرا کنیز مادرت

 بی سبب لیلا به تو مجنون نشد

 بی سبب روی تو گندم گون نشد

 التماس چشم چشمه سارها

 برکت و روزی گندم زارها

 سفره های نان به زیر دین توست

 رنگ گندم ها از این رو عین توست

 برکت از میلاد تو لبریز شد

 عشق لایزرع چه حاصل خیز شد

 کار مژگان بلندت شد شکار

 از دل صیدت درآوردی دمار

 دل به یک لحظه شود تسلیم تو

 امر کن تا جان شود تقدیم تو

 پیشکش بر غمزه، سر آورده ام

 زخم می خواهم، جگر آورده ام

 زخم تو کار مسیحا می کند

 زخم تو دردم مداوا می کند

 السلام ای درد و درمان رضا

 السلام ای وصلۀ جان رضا

 بوسه بر کفش تو زد یک پیرمرد

 می گرفت از روی نعلین تو گرد

 گرد کفشت خاک یا این که زر است

 سرمۀ چشم علی جعفر است

 دستخط آمد برای تو ز طوس

 نامه را بر دیده بگذار و ببوس

 نامه شرح غصه ی هجران توست

 شرح دلتنگی بابا جان توست

 میوۀ قلب پدر عمرت بلند

 سر سلامت باشی از شر و گزند

 شد دلم تنگ و ز دوری تو چاک

 یا جواد بن علی روحی فداک

 کاش بابای تو در آن حجره بود

 زهر بود و جسم تو زرد و کبود

 یک کبوتر پر شکسته در قفس

 سخت تا کام تو می آمد نفس

 پشت در کف بود و سوت و هلهله

 در میان آسمان ها زلزله

 بین حجره بال و پر می خورد زخم

 تشنه بودی و جگر می خورد زخم

 تشنه بودی آب را بر خاک ریخت

 خاک بر روی سرش افلاک ریخت

 قلب بابای خراسانی شکست

 دیده ات را دست زهرا تا که بست

 باز هم بی احترامی بر امام

 می شود تشییع جسمت تا به بام

 کاش می بردند جسمت با عبا

 ای علی اکبر به روی بام ها

محسن حنيفي

مصاحبه و گفتگو با شاعر بااخلاص اهل بيت(ع) استاد سيدرضا مويد

مصاحبه و گفتگو با شاعر بااخلاص اهل بيت(ع) استاد سيدرضا مويد

شاعر شمشير ساز است ، مداح شمشير زن

 

ادامه نوشته

شعرآذري مناجات با امام زمان (عج)

شعر آذري امام زمان (عج)

جانیمی یاندیردی شوقون ای نگاریم هارداسان

گؤزلریم نوری ایکی عالمده یاریم هارداسان

باغریمی قان ایلدی آجی فراقون گل ایرش

ای لبون وصلی شراب خوشگواریم هارداسان

فرقتون دردی منی گؤر کی نه مجروح ایله دی

ای گؤزی نرگس حبیب گولعذاریم هارداسان

صبری یغمالدی شوقون قراریم قالمادی

ای منیم آرام صبریم بی قراریم هارداسان

ایله دی عشقون منی قلخان ملک تیرینه

ای گؤزی قاشی بیلیک لی شهریاریم هارداسان

تا اوزون شوقوندان ایراغ اولموشام پروانه تک

یانیرام لیل و نهار ای نور و ناریم هارداسان

قاتی موشتاق اولموشام زلف و غذارین بویونا

ای اوزی گلشن ساچی مشک تاتاریم هارداسان

سندن آیری کونلومه یوخدور وفالی یار دوست

ای جفاسیز حسن کامل یار غاریم هارداسان

هجرون اوخی دلدی بو شوقونده یانان باغریمی

صورت و معنیده ای چابک سواریم هارداسان

بادایلن گؤندر ساچین بویین منه هر صبحدم

ای کی یاندیم گئچدی حددن انتظاریم هارداسان

یار اوچون هر گوشه ده مین دیو اولور دشمن منه

ای سواد اعظم و محکم حصاریم هارداسان

عاشیقین جنات عدنی چون جمالون وصلیدیر

ای شراب کوثریم گئتمز خماریم هارداسان

چون نسیمی دور بوگون ایام عشقین خسروی

ای شکر لب یار شیرین روزگاریم هارداسان

شعرمناجات امام زمان(عج) {جمعه هارا همه از بس كه شمردم} - پرچمي

امام زمان(عج)-مناجات

جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو

بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو

بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد

دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو

تا به این جا که به درد تو نخوردم آقا

هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تو

چاره ای کن، گره افتاده به کار دل من

راهی از کار دلم پیش نبردم بی تو

سال ها می شود از خویش سؤالی دارم

من اگر منتظرم از چه نمردم بی تو

با حساب دل خود هر چه نوشتم دیدم

من از این زندگیم سود نبردم بی تو

گذری کن به مزارم به خدا محتاجم

من اگر سر به دل خاک سپردم بی تو

محمدجوادپرچمي

شعرمناجات امام زمان(عج) {خداكند كه سحر} - سازگار

امام زمان(عج)-مناجات

خدا کند که سحر بعد شام تار بیاید

دعا کنید که روز ظهور یار بیاید

چو نخل خشک بگیرید دست خویش به بالا

دعا کنید که نخل دعا به بار بیاید

جهان ز روی محمد بهار بود، خدا را

دعا کنید که بار دگر بهار بیاید

دعا کنید که بر انتقام خون شهیدان

عزیز فاطمه با چشم اشکبار بیاید

دعا کنید که با پرچم امام شهیدان

یگانه منتقم خون کردگار بیاید

دعا کنید که این صبح جمعه از سوی مکه

قرار آخر دل‌های بی‌قرار بیاید

دعا کنید علمدار داد و قسط و عدالت

ز مکه با علم نصر و ذوالفقار بیاید

دعا کنید در این قحط سال نور، خدا را

که آفتاب از آن سوی کوهسار بیاید

دعا کنید به خون گلوی لاله‌عذاران

که باغبان ولایت به لاله‌زار بیاید

دعا کنید ز سوز درون خویش چو «میثم»

که صبح دولت جاوید هشت و چار بیاید

غلامرضاسازگار

ويژه نامه شهادت امام هادي(ع)

ويژه نامه شهادت امام هادي(ع)
* برای ملاحظه کلیه اشعار شهادت امام هادي(ع) اینجا کلیک کنید .

* براي ملاحظه نوحه شهادت امام هادي(ع) اينجا كليك كنيد .

 

* برای ملاحظه مقتل - روضه و زندگي نامه امام هادي (ع) اینجا کلیک کنید .

التماس دعا

 

نوحه شهادت امام هادی (ع) - مجید احدزاده

نوحه و زمينه شهادت امام هادي(ع)

قلب پیمبر را غم گرفته

زهرا دوباره ماتم گرفته

آه و واویلا

 مجید احدزاده

(ادامه نوحه در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) - مجيد احدزاده

شعر شهادت امام هادي(ع)

سخت است در جوانی به محن مبتلا شدن

با رنج و درد و غصه و غم آشنا شدن

ما خانواده همه اهل مصیبتبم

اهل غریبی و همه از هم جدا شدن

مجيد احدزاده

ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

زندگي نامه - مقتل - روضه امام هادي (ع)

زندگي نامه - مقتل - (روضه گريز به كربلا) امام هادي (ع)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) { ميخواست جان سپاردوجاني دگرنداشت}

شعر شهادت امام هادي(ع)

ميخواست جان سپارد وجاني دگرنداشت

هنگام كوچ بود ولي بال و پر نداشت

چشمش ز پنجره سوي مهتاب خيره بود

معلوم بود اين شب آخر سحر نداشت

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح وشهادت امام هادي(ع) {بگذار كمي عرض ارادت بنويسم} - عرب خالقي

شعر مدح و شهادت ومحكوميت اهانت به امام هادي(ع)
یامن ارجوه رجب

بگذار کمی عرض ارادت بنویسم

دور از تو و با نیت قربت بنویسم

 سجاده ی شب پهن شده، حی علی شعر

بگذار برایت دو سه رکعت بنویسم

محسن عرب خالقي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <به يمن تو> - محسني فرد

شعر شهادت امام هادی(ع) 

به یمن تو گدای اهل بیتم

گدای هل اتای اهل بیتم

به لطف آستان مستجابت

مسلمان دعای اهل بیتم

احسان محسني فرد

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

 

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <آنروز از كبوترزخمي> - علي زمانيان

شعر شهادت امام هادی(ع)

 

آن روز از کبوتر زخمی پری نبود

خورشید فاطمه که به این لاغری نبود!

شد مثل مادرش به خدا راه رفتنش

فرقی که داشت این که جوان بستری نبود

علي زمانيان

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعر شهادت امام هادي(ع)<رحمت محض> - رسول زاده

شعر شهادت امام هادی النقی(ع)

رحمت محض در نگاه او

بر زبانش فقط بیان خدا

راه گم کرده ایم و می جوییم

از رد پای او نشان خدا

رضارسول زاده

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <وقتي نگاهم> - وفايي

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت

وقتی نگاهم را به بــاران می نشانم

 وقتی كه خونِ دل ز دیـده می فشانم

 گُل می كند شـوق تو و با جـذبۀ عشق

 دل را به سوی سـامرایت می كشانم

 چون آینه محو جلالت می شود دل

 مبهوت در قدر و كمالت می شود دل

                                                                             سيدهاشم وفايي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <يادتان هست> - برقعي

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت و محکومیت توهین ها  

یادتان هست نوشتم که دعا می خواندم

داشتم کنج حرم جامعه را می خواندم

از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد

محکماتِ کلماتِ تو مسلمانم کرد

                                                               سيدحميدرضابرقعي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <من آن صيدم> - خرازي

امام هادی النقی(ع)-شهادت

من آن صیدم که بین دام این بیگانه افتادم

 من آن شمعم که در این بزم، بی پروانه افتادم

 من آن مرغ گرفتارم بیا مادر تماشا کن

 به کنج این قفس پر بسته و بی دانه افتادم

                                                                               سعيد خرازي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) < گفتن از شان تو> - داود رحيمي

امام هادی النقی(ع)-محکومیت توهین ها

گفتن از شأن تو چه دشوار است

 "اهل بیت نبوتی" آقا

 "مهبط الوحی" و "معدن الرحمه"

 تو تمام کرامتی آقا

                                                                      داود رحيمي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) {تنهاامام سامره} - لطيفيان

امام هادی النقی(ع)-شهادت

تنها امام سامره تنها چه می كنی؟

در كاروان سرای گداها چه می كنی؟

دارم برای رنگِ تنت گریه می كنم

پایِ نفس نفس زدنت گریه می كنم

علي اكبر لطيفيان

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شهادت امام هادي(ع) {آن دشمني كه برجگرم} - محمودژوليده

امام هادی النقی(ع)-شهادت

آن دشمنی كه بر جگرم نقش غم كشید

جان از تنم به حربۀ زهرِ ستم كشید

ابنُ الرضایم و ز رضا ارث برده ام

زهر جفا مرا به همان پیچ و خم كشید

محمودژوليده

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح و مصيبت امام هادي(ع) <اي در سپهر مجد> - مويد

امام هادی النقی(ع)-شهادت  

اى در سپهر مجد و شرف رویت آفتاب

در بزم ما بتاب و رخ از دوستان متاب

از پاى فتاده ایم، ز رحمت تو دستگیر

ما را كه دل ز آتش داغت بود كباب

                                                                             سيدرضامويد

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمناجات امام هادي(ع) {طلوع صبح مي پرد} - محمدرضاطاهري

امام هادی النقی(ع)-مناجات

طلوع صبح می پرد دو پلک من برای تو

دلم عجیب می کند هوای تو، هوای تو ...

و بعد از آن دو چشم من پر از خیال می شود

و چکه چکه می کند به راه آشنای تو

محمدرضاطاهري

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <چشمهايت فرات دلتنگي> - يوسف رحيمي

امام هادی النقی(ع)-شهادت  

چشمهایت فرات دلتنگی

اشکهایت تلاطم غمهاست

حال و روز دل شکسته تو

از نگاه غریب تو پیداست

                                                                  يوسف رحيمي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

رباعيات مدح وشهادت امام هادي(ع) - سعيدنژاد

امام هادی النقی(ع)-مدح و مناجات و شهادت-رباعیات

یک عمـــر برای دین منادی بودی

 آیینــــه ی صبری متمادی بودی

 این قوم همیشه با تو بد تا کردند

 با اینکه برای همه "هادی" بودی

سجادسعيدنژاد

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح و شهادت امام هادي{بالاتر از اينهاست} - ركن الدين

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت

بالاتر از این هاست لوایی که تو داری

 خورشید دمیده ز عبایی که تو داری

 از بنده نوازی و عطایی که تو داری

 آقای جهان است گدایی که تو داری

 ما خاک بخیلیم و شما ابر سخایی

 محبوب شده از کرمت شغل گدایی

سيدعلي ركن الدين

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <دسته دسته فرشته ها> - نوازني

امام هادی النقی(ع)-شهادت

دسته دسته فرشته ها هر شب

بر تو عرض سلام می کردند

و بزرگان آسمانی ها

پیش تو احترام می کردند

                                                                          رحمان نوازني

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) {چون ياكريم خسته} - حبيب نيازي

امام هادی النقی(ع)-شهادت

چون یا کریمِ خسته و بی بال و پر شده

در حجره ای که بسته درش محتضر شده

برگـشته رنگ و روش تنش تیر می کشد

وقتــی كه زهــر بر بــدنــش كــارگر شده

حبيب نيازي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح و مصيبت امام هادي(ع) <من كيسيتم> - سازگار

درمدح مصیبت امام هادی

 

من کیستـم؟ دهُـم ولــی‌اللهِ‌اکبـرم

 

چـارم علـی سلالــۀ پـاک پیمبـرم

 

قـرآن روی دسـت جــواد‌الائمــه‌ام

 

ابن‌الرضــای دوم زهــرای اطهـرم

 

غلامرضاسازگار

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح و مصبت امام هادي(ع) <ازذات ذوالجلال> - سازگار

در مدح و مصیبت امام هادی 

ازذات ذوالجلال وخلایق به صبح وشام

ای تـا ابـد چـراغ هدایت تو را سـلام

ابن‌الرضــای دوم زهـرا! دهـم امـام!

حـق را تمـام مظهـری و مظهر تمام

 

غلامرضاسازگار

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح ومصيبت امام هادي(ع) < اي دهمين رهبر> - سازگار

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت

ای دهمین رهبر والا مقام

نجل محمد خلف نه امام

روح دعا، روح سجود و قیام

سایۀ لطفت به سر خاص و عام

مُهر تو امضای صلات و صیام

سیّدنا حضرت هادی سلام

                                                                            غلامرضاسازگار

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرمدح وشهادت امام هادي(ع) <اي به همه هاديان> - سازگار

امام هادی النقی(ع)-مدح و مصیبت 

ای به همه هادیان تو هادی و رهبر

حجـت حقّ و دهـم وصی پیمبر

هـم علـی چــارم از محمّد سوم

هم دُرِ نُه‌ بحر نور و بحرِ دو گـوهر

                                                                          غلامرضاسازگار

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <اي نجل جواد> - سازگار

امام هادی النقی(ع)-شهادت  

ای نجل جواد، ابن رضا، حضرت هادی

بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی

یک عمر ستم دیـده ز جور «متوکل»

در آینۀ صبح و مسا حضرت هـادی

                                                                            غلامرضاسازگار

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <اي دائم از خدا> - سازگار

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت

ای دائم از خدا و نبییّن تو را، سلام

وی روی عالمی به حریم تو صبح و شام

ابن‌الرّضای دومی و چارمین علی

جدّ امام منتظرّی و دهم امام

                                                                   غلامرضاسازگار

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <آياشودبازببينم وطنم را> - نعمتي

امام هادی النقی(ع)-شهادت

آیا که شود باز ببینم وطنم را

آرام کنم سینۀ پر از محنم را

دلتنگ مناجات سحرهای بقیعم

با مادر غمدیده بگویم سخنم را

                                                                                     قاسم نعمتي

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <هركه يك جورقسمتي دارد> - نظري

امام هادی النقی(ع)-شهادت  

هر که یک جور قسمتی دارد

سامرای تو غربتی دارد

خوش به حال کسی که نوکر توست

واقعا چه سعادتی دارد!

                                                                                       مهدي نظري

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته

شعرشهادت امام هادي(ع) <بالاتري زمدح وثناايهاالنقي> - رحيمي

امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت

بالاتری ز مدح و ثنا أیها النقی

ابن الرضای دوم ما أیها النقی

با حبّ تو عبادت ما عین بندگی ست

هادی آل فاطمه یا أیها النقی

                                                                        يوسف رحيمي 

(ادامه شعر در ادامه مطلب)

ادامه نوشته