نوحه - واحد شهادت امام صادق(علیه السلام)

سلام ای حجت و مولای سرمد       سلام ای جان زهرا جان احمد

سلام  انبیـا  تا روز محـشـر         بـه روح صـادق آل  محـمد

دلم خون شد برای تو

همـه جانها فدای تو

من و  اشک عزای  تو

الا ای یـادگار آل  پیـغمبـر

برایت می زنم بر سینه و بر سر

آه واویلا واویلا واویلا(2)

علـوم انبیـا زیـر زبـانت       جهان سر گشته ی طاق و اَبانت

تویی استاد دانشگاه هستی         مفَضَّل هـا گلـی از  بوستانت

ولی با ظلم و  با کینه

زدند آتش در مدینه

به بیت آن بی قرینه

میان شعله گریان برحبیبش بود

به یاد  خیمه و جدّ  غریبش بود

آه واویلا واویلا واویلا (2)

میـان شـهـر  پیغمبـر شبـانه       دو دستِ بسته می بردند ز خانه

دلش خون شد ولیکَن پیش چشمش       نَزَد کس همسـرش را تـازیانه

ولـی روزی  در  مـدینه

همـه بـا عُقـده  و کینه

شکستند دست و آن سینه

همه ظلم و ستم ها از سقیفه شد

زدن آتش، به دستور خلیفه شد

آه واویلا واویلا واویلا(2)

بسوز ای دل بگو با دیده ی تر      سلام ای صادق آل پیمبر

فدای قبر  بی شمع و چراغت      شده زوار تو زهرای اطهر

زداغت خون بر دلها شد

عـزادار تو زهـرا شد

مدینه شور و غوغا شد

شکاف  قلب هر شیعه سرای تو

رئیس مذهب ماجان فدای تو

آه واویلا واویلا واویلا(2)

 

                             یوسف حق پرست (غریب)