نوحه شب نوزدهم  حضرت امیر(علیه السلام)


علی صورت زخون می شوید امشب         اذان آخرش  می گوید امشب


شب قــدر و امیـر آسمـانـهـا         ره محرابِ خون را پوید امشب


دلش از غمهـا بشکسته


شده  از این دنیا خسته


دگـر بـارِ سفـر بسته


شب قـدر و عزای حضرت مولا


بسوز ای دل برای حضرت مولا


آه واویلا واویلا واویلا(2)


زمین و آسمـان را غم گرفته        همه چرخ و  فلک ماتم گرفته


همه قرآن به روی سر بگیرید       امیـن آسمـانهـا دم گرفته


علی افتاده  در خون شد


عزا در کوه و هامون شد


ببین سجّاده گلگـون شد


عـزای اولین مظلوم عالم شد


زمین و آسمانها  غرق ماتم شد


آه واویلا واویلا واویلا (2)


بیـا ای نـازنین دُردانه ی من      هزاران غم بود بر شانه ی من


گواهـی  می دهد شهر مدینه      زدند آتش در  و کاشانه ی من


روم بـا قلب خونینم


بیـا زینب به  بالینم


که لاله از رُخت چینم


رسیدی شهر کوفه شور و غوغا کن


بـزن سر  را به محمل یاد  بابا کن


آواویلا واویلا واویلا(2)


یوسف حق پرست (غریب)



دریافت سبک