امام علی(ع)-مدح و ولادت


با ذکرِ یاد و نام علی مست می شوم

هر لحظه با کلام علی مست می شوم

دانه ز دست هر کس و نا کس نمی خورم

چون که به روی بام علی مست می شوم

وقتی که نام ساقی کوثر می آورم

آن جا به احترام علی مست می شوم

جمع اند دور نور علی عاشقان و من

همواره با غلام علی مست می شوم

رو می کنم به سمت نجف نیمه های شب

از دور با سلام علی مست می شوم

بعد از نماز موقع تسبیح گفتنم

هو هو کنان ز جام علی مست می شوم

ذکرم شده علی مددی والی الولی

یا مظهر العجایب و یا مرتضی علی

عطرش ز کعبه آمد و عالم بهار شد

دنیا برای دیدن او بی قرار شد

از سینه چاک بودن کعبه مشخص است

آئینۀ صفات خداوندگار شد

وقتی ز کعبه شمس جمالش طلوع کرد

خورشید از ریاست خود بر کنار شد

هر شب در آسمان، رخ ماه اعتبار داشت

تابید روی حیدر و بی اعتبار شد

کعبه ندیده بود کسی را به این مقام

از برکت علی ست ولایت مدار شد

نیرو گرفت بازوی پیغمبر خدا

از قدرت حمایت و نیروی مرتضی  

دنیا اگر نداشت علی را بقا نداشت

بی مرتضی و فاطمه دنیا صفا نداشت

کار تمام خلق به پایان رسیده بود

دنیا اگر ولایت شیر خدا نداشت

این طور شسته رفته به ماها نمی رسید

اسلام اگر حمایتی از مرتضی نداشت

دنیا اگر که عاشق روی علی شده

چون که از اولش چو علی مقتدا نداشت

پیراهنش اگر چه چنین وصله دار بود

مولا به جز خدا به کسی اعتنا نداشت

آمد خدای را به زمین ها بیاورد

کفوی برای حضرت زهرا بیاورد

وقتی که جنگ را به عدو مثل نار کرد

سیل هجوم لشکریان را مهار کرد

وقتی شبیه شیر به خیبر هجوم برد

به به ببین که هیبت مولا چه کار کرد

در جنگ خندق این اسدالله را ببین

غُرش نکرده لشکر دشمن فرار کرد

تا بر کمان ابروی خود تیر را نهاد

پلکی به هم گذاشت یلان را شکار کرد

با نعره ها و عربده ی تیغ ذوالفقار

دنیا به ناز شست علی افتخار کرد

آن دم که نام فاطمه روی لبش نشست

با ذوالفقار خود همه را تار و مار کرد

بی خود که نیست او اسد الله حیدر است

دنیا حقیرِ حضرت ساقی کوثر است

دل را اگر که مست مِیِ تاک می کند

بار گناه قلب مرا پاک می کند

اعجاز می کند به خدا حضرت علی

این خاک را به یک نظر افلاک می کند

زهرا که هست تیغ علی خوب می بُرد

او با دعای فاطمه کولاک می کند

او صاحب صفات خداوند اکبر است

در گود معرفت همه را خاک می کند

هرگز عجیب نیست اگر بیت کعبه هم

سینه برای آمدنش چاک می کند

او از ضریح خویش به من شور می دهد

وقتی که تشنه می شوم انگور می دهد

این دست ما و دامن احسان تو علی

هر شب نشسته ایم سر خوان تو علی

قوم عجم که نسل به نسل عاشق توأند

باید دعا کنند به سلمان تو علی

آقا به جان حضرت زهرا مرا بخر

تا که روم به زمرۀ خوبان تو علی

ماه رجب شده نظری کن امام عشق

بی برکت است سفره به جز نان تو علی

مستم هنوز مثل تمام ملائک از

عطر نماز صبح در ایوان تو علی

آقا چه می شود که مسلمانمان کنی

ما را نجف دوباره تو مهمانمان کنی


مهدي نظري