اربعین حسینی

نفس حیدری
فــاتح شامم و بازآمدم از شام، حسین
 کرده‌ام فتح تو را بر همه اعلام،حسین
ذوالفقـــار سخنـم معجـزۀ حیدر داشت
فتـح شدبانفس حیدری‌ام شام،حسین
نـــالۀ کــــودک تـــو کــاخ ستم را لرزاند
گرچه در گوشۀ ویرانه شد آرام،حسین
بـــه طــــواف حــــرم محتـــرمت گردیده
جـــامۀ مـــاتم مـــا حلّـۀ احرام، حسین
در طـــواف سـر خــونین تو خواندیم نماز
مُهـر مـا بود فقط سنگ لب‌بام، حسین
بــاورت بــود کــه در حــال اسیری ببرند
دختــر فـــاطمه را در ملاءعـام، حسین
لعنـــةالله علــــــی آل زیــــــادٍ و زیــــاد
که ز خـون تو گرفتند همه کام، حسین
هــــدیه بــــردند سـر پاک تو را بهر یزید
تـــا بگیــــرند پی قتـل تو انعام، حسین
بــــاورت بود کـه در شـــام بلا دخترکت
برروی خاک گذارد سر بی‌شام،حسین
                                  آتشـی بــر جگـــر ســوختۀ «میثم» زن
                                  کـه بسوزد زغمت در همه ایام، حسین

غلامرضاسازگار