مثنوی - امام حسين (ع)


السلام ای زادۀ ختم رسول

السلام ای جان زهرای بتول
السلام ای شاه شاهان زمین
آسمانها درعزای تو غمین
السلام ای تشنۀ خونین جگر
بر علی مرتضی نور بصر
باز امشب مست این میخانه ام
تشنه ام من تشنۀ پیمانه ام
آمدم تا بار دیگر رو زنم
زیر ایوان طلا زانو زنم
السلام ای قادسیه نینوا
السلام ای سر زمین کربلا
السلام ای وادی دریای خون
پایگاه مستی و عقل وجنون
آمدم وادی تو مستم کنی
اندر این صحرا تو پا بستم کنی
ای سلام انبیا بر خاک تو
عرشیان گریان و سینه چاک تو
کربلا قبر مه هاشم کجاست
عون وجعفر حضرت قاسم کجاست
کربلا آن طوطی پرپر کجاست
قبر شش ماهه علی اصغر کجاست
لاله های سبز و طاهر السلام
یا حبیب بن مظاهر السلام
تو تمام سرنوشتی کربلا
بهترین خاک بهشتی کربلا
کربلا از ساقی طفلان بگو
از نوای حضرت سلطان بگو
ای زمین ساقی و سلطان عشق
در همین جا بر لب آمده جان عشق
کربلا یعنی بهشت ما همه
یا تمام سرنوشت ما همه
کربلا یعنی دیار فاطمه
باغ و بستان و بهار فاطمه
قبلۀ جان جهانی کربلا
انبیا را میزبانی کربلا


یوسف حق پرست(غریب)